Verf en terpentijn

Dit wordt een verhaaltje, dat onder de afdeling nostalgia valt. Ik wil graag vertellen over mijn oom Jan, die kunstschilder was en in mijn kinderjaren in Rolde woonde, een dorp bij Assen. Hij en mijn tante Cor hadden daar een grote villa met het nodige achterstallig onderhoud, waar mijn oom, als ie er geen last van had, dat wil zeggen: het lekte niet en de deur kon dicht, weinig tot niets aan deed. De kunst was belangrijker.

In het huis rook het altijd naar verf en terpentijn en dat hoorde zo. Oom Jan maakte voor de commercie (er moest tenslotte ook gegeten worden!) Drentse heidelandschapjes met de nodige schapen en had in de voortuin een bord staan, waarop hij zijn activiteiten op dat gebied bekend maakte. Als er toeristen langsfietsten, Drenthe was ook toen al een echte fietsprovincie, en zij het bord zagen staan en afstapten, dan stond tante Cor verwachtingsvol te kijken of ze ook het pad opkwamen. Als dat zo was, werden de mensen hartelijk binnengenodigd, mochten rondkijken in de expositieruimte en als zíj met een schilderij vertrokken, vertrok mijn tante even later op de fiets naar het dorp om gauw boodschappen te doen, voordat mijn oom voor het geld weer verf of andere artikelen ging halen. Alles voor de kunst, nietwaar?

Ik heb fantastische herinneringen aan de logeerpartijen bij mijn oom en tante. Alles kon er en hoewel mijn tante onderwijzeres was, merkte je daar helemaal niks van. En voor mijn gevoel was het altijd mooi weer. Vanuit het huis liep je zo het bos in met bramen, frambozen, kamperfoelie en rare geheimzinnige paadjes, die zomaar ineens uitkwamen in een korenveld. Tante kweekte aardbeien en die kreeg je elke morgen op je brood met een vers eitje van de kippen.

Toch was het in die jaren ook oorlog. Mijn oom gaf ook lessen en het aantal “leerlingen” wisselde nogal. Veel jongens, die geen zin hadden in een verplicht baantje in Duitsland, kwamen in Rolde “schilderen” voordat ze verder trokken. Het was altijd druk in huis, dus dat viel niet op.

Rolde was toen nog een echt dorp met een bakker, een slager, een groenteboer, die ook echt groente-bóer was, een kruidenier, een kapper (die wel coiffeur op z’n deur had staan) en een hoefsmid voor alle technische zaken. En rust, heel veel rust. Een paar jaar geleden moest ik voor m’n werk naar Rolde, waar het Hendrik Kokhuis staat, een woongemeenschap voor visueel gehandicapte bejaarden, en reed ik langs de plek, waar de villa van mijn oom en tante heeft gestaan. Daar staat nu een hele villawíjk!

Oom Jan en tante Cor zijn na de oorlog naar Amsterdam getrokken, waar het volgens mijn oom allemaal gebeurde. Hij kwam daar in de BK-regeling terecht, want Drentse heidelandschapjes deden het daar niet zo en mijn arme tante Cor is bij het Victoriahotel tegen de tram gelopen met een noodlottige afloop. Ze wilde nog gauw een pak koffie halen……Maar mijn herinnering stáát gelukkig: hunebedden, aardbeien en de geur van verf en terpentijn.

25 reacties op “Verf en terpentijn

  1. eric

    juni 16, 2006 at 9:14pm

    Olieverf op doek, Jan Kagie jr. (1907-1991)
    ges.r.o. ’46 titel: Korenschoven bij boerderij te Drenthe. Werd vandaag ingebracht op Bergense Kunst10daagseveiling , vindt plaats medio 3e weekend (zondagmiddag) in oktober 2006
    info tel: 072-581.3605 gsm: 06-5178.8948 Dhr.B.Welsenes

  2. paul klopper

    augustus 1, 2006 at 7:28pm

    is er ooit een monografie over jan kagie verschenen, of zijn er catalogi van tentoonstellingen waarin werk van hem voorkomt ?

  3. Narda Kagie

    augustus 11, 2006 at 5:58pm

    Jan Kagie was ook mijn oom. Als baby heb ik bij hem in Rolde gelogeerd. Mijn tante Cor maakte een bedje voor mij in de wasteil. Daar kan ik me allemaal niets meer van herinneren.
    Wel van de tijd in Amsterdam, waar hij tot zijn dood met mijn lieve tante Margriet, zijn 2de vrouw, woonde.
    Ik bewaar alleen maar goede herinneringen aan hem. Hij was een eigenzinnige, gedreven man met een groot gevoel voor humeur. Zijn bulderend lach was een genot om te horen. Hij was lief, emotioneel en goudeerlijk. Veel collega schilders prutsten maar wat in elkaar voor de BKR-regeling, maar ome Jan leverde altijd zijn beste werk in.
    Van hem heb ik geleerd naar kunst te kijken, naar muziek te luisteren en nog heel veel meer.
    Het was altijd een gezellige boel met veel kunstbroeders, eten, drinken, dansen enz.
    Jammer dat hij tijdens z’n leven niet die erkenning heeft gekregen die hij als schilder verdiende. Ik ben erg blij dat zijn werk nu wel wordt gewaardeerd, want hij was een groot schilder.
    Narda Kagie

  4. anja

    september 22, 2006 at 8:35pm

    Ik “ken” Jan Kagie jr. uit de verhalen van m’n vader. Jan K. heeft gitaar leren spelen van mijn grootvader, in ruil daarvoor heeft hij hem daarvoor twee aquarellen geschonken, die nu in mijn bezit zijn. Mijn vader ging in die tijd vanuit Den Haag op de motorfiets naar Drenthe, ze maakten dan samen muziek, het was een gezellig zootje. Tegen etenstijd werd er een kip van het erf geplukt die binnen niet al te lange tijd tot een heerlijk maal werd bereid. De aquarellen, één grote van een duinlandschap met veel zandkleuren en natuurlijk groen, de kleinere van een dorpsvergezicht aan het water heel mooi grijsblauw. Ze zijn nog steeds prachtig om te zien.

  5. paul

    december 1, 2006 at 3:09pm

    hallo
    ik de zoon van mijn moeder
    ooit in rolde door jan kagie geschildert
    moet in de jaren 1940/1945 geweest zijn
    dus ik op zoek op internet strand hier ook dus maar toevalig .of ik het nog vindt??????
    voor dat ze er niet meer is??????
    met vriendelijke groeten,Paul

  6. dick

    april 17, 2008 at 1:14pm

    Over het leven van Jan sr. is nog niets te vinden, kan iemand hier eens aandacht aan schenken? en is er misschien een foto van Jan jr. beschikbaar, het maakt het beeld van hem kompleter.

  7. jan

    juni 8, 2008 at 9:54am

    Ja wij(fam. van Drunen) zijn vaak in kontakt geweest met Jan en Margriet kagie,vakantie Texel en andere gelegenheden bezitten enkele werken van Jan ,waaronder portreten van Margriet en olieverfen ,Jan heeft ook in Zeeland geschildert,aquarelen .
    Ik zou graag in contakt met Narda Kagie komen!

  8. Gerard

    augustus 3, 2008 at 10:51pm

    ik weet dat er in beginjaren ’60 een Kagie in Den Haag woonde. Hij schilderde, maar wat me ook bijstaat is dat hij aan bed gekluisterd was. De “achterkamer” stond vol met schilderijen. Zelf lag hij altijd in bed in de voorkamer. Ik noemde hem altijd “Opa Kagie” Hij was onze buurman. Kan dit Jan Kagie geweest zijn? Hij schilderde op van alles ook houten plankjes bij gebrek aan doeken. Ik denk dat hij diabetes had.

  9. Johan

    november 25, 2008 at 7:54pm

    Mijn ouders waren met Jan Kagie en Margriet Mosterd bevriend toen ze in 1950 in Amsterdam woonden. Ook toen was kunst al belangrijker dan geld.
    Op een gegeven moment hebben mijn ouders Jan een opdracht gegeven om een Amsterdams stadgezicht te schilderen en betaalden hem daarvoor F 100,00.
    Het werk hangt nu bij mij thuis, nu mijn beide ouders overleden zijn.

  10. albertinaverboom

    januari 6, 2009 at 3:06am

    Hallo,
    Ook ik ben een nicht van Jan Kagie.
    Mijn moeder Jannetje was een zus van zijn vrouw
    Margriet.
    Soms kwamen ze bij mijn opa en oma voor een ver-
    jaardag. Die woonden toen op zadelstraat 6 in
    Hilversum.
    Ik kan me zijn lach ook herineren. Ooit bezochten
    mijn twee na oudste zus onze tante Margriet nog
    op de 2e achterburghswal in Amsterdam.
    Zij woonden in de rosse buurt, maar woonden daar
    eigenlijk al jaren.
    Toen was Ome Jan al overleden en Tante Mar was
    daar nog erg bedroefd over.
    Ik denk dat dit al zeventien jaar geleden is of
    zo.
    Ik ben in het bezit van een prachtige waterverf
    met daarop de vinkeveense plassen denk k.
    Ook heb ik een waterverf van hun vakantie huisje
    op Terschelling waar ze altijd naartoe gingen
    in de zomer.
    Ook weet ik dat Jan en Anton Heyboer vroeger
    bevriend waren geweest en waarschijnlijk eens
    naar Spanje afgereisd waren.
    Mijn Oma had mooie wandkleden van mijn tante
    Margriet die ik me snel voor de geest kan halen.
    Een picteerde een bloemenmarkt met vrouwen die
    met een bosje bloemen liepen.
    De laatste keer dat ik mijn tante Margriet zag
    hing er bij haar een zeer groot Hollands land-
    schap aan de muur, met veel groen, blauwe luchten
    en veel friese koeien.

    • jan verboom

      december 17, 2013 at 8:25am

      albertina het zijn de kortenhoefseplassen op dit mooie werk van ome jan

  11. wim van de weerd

    maart 13, 2009 at 12:34am

    hier hangt een groot schilderij ges. jan kagie. een herfsttafereel; een plas met links een botenhuis en rechts een bos met wandelaars. realistisch geschilderd, heb je enig idee aan welke jan kagie ik dit werk toeschrijven kan?

  12. margreet

    september 3, 2009 at 9:59pm

    er staat een schilderij van hem op marktplaats
    3 sept. 09

  13. wil

    februari 15, 2010 at 5:10pm

    goede middag. ik heb een vrij groot schilderij van Jan Kagie en de voorstelling is een bos uien op een tafel. weet iemand er iets over te vertellen? mvg. Wil

  14. Frieda Soek Mosterd

    juli 29, 2010 at 5:55pm

    Hallo
    Ik ben de jongste zus van Margriet Mosterd .de tweede vrouuw van Jan Kagie
    Ik heb Jan meegemaakt ,toen hij in Hilversum zijn schilderijen probeerden te verkopen ik was toen een jaar of acht
    Prachtig vond ik het ,met een kunstschilder op stap heel spannend
    Jan was een heel vrolijke man ik keek erg tegen hem op Frieda Soek

  15. annemarie

    december 5, 2010 at 5:49pm

    Ben in het bezit gekomen van een prachtig schilderij van Jan Kagie. Is dat boekje over Rolde nog gerealiseerd? Hij verdient meer aandacht!!!Waar beginnen we…Is er iemand met een idee(mooi onderwerp voor promotie onderzoek kunstgeschiedenis?) Al die mensen die nu nog kunnen vertellen hoe en wat, dat mag niet verloren gaan.Ben benieuwd naar reacties.

  16. Willy van den Berg

    januari 17, 2011 at 2:40pm

    Ik ben de dochter van Wilhelmina Adriana Kagie, geboren in Den Haag op 23-01-1923 en overleden in Venezuela op 14-5-1956. Haar ouders woonden in de Jan van Beersstraat in Den Haag, waar ik in de jaren 60 twee keer ben geweest. Was mijn opa Jan Kagie?

  17. lia van bergen

    januari 7, 2012 at 10:33pm

    De Haagse Jan Kagie kunstschilder/uitvinder, alleenstaande man uit de Molenwijk, Den Haag. Rond 1960 woonde zijn kinderen, Rudie later journalist, Anneke, Richard acteur en Narda ook bij hem. Gedeelte van deze familie verhuisde later naar Midwolde. Daar is genoemde Jan Kagie overleden.

  18. els

    februari 20, 2012 at 3:20pm

    De Haagse familie, waar je het over hebt, Lia, is niet de familie van Jan Kagie jr., de kunstschilder, maar van zijn broer Leo. Jan is in Amsterdam woonachtig geweest en daar ook overleden.

  19. Edwina Brinckmann-Rouffaer

    april 12, 2012 at 7:18pm

    Ik heb deze week (april 2011) een schilderijtje van Jan Kagie gerestaureerd.
    Het meet 25 x 18,5 cm en zit in een door hemzelf beschilderde lijst. Het is een landschap met water, vrij abstract, en ik vind het heel leuk geschilderd. In de collectie van Simonis en Buunk komt heel andersoortig werk van hem naar voren. Toch moet het dezelfde persoon zijn.

  20. Luc

    oktober 13, 2014 at 11:49pm

    Alle reacties lezend wordt het tijd dat er eens wat wordt gedaan aan documentatie over Jan jr. Ik ga eens nadenken om mijn herinneringen aan hem en Mar op papier te zetten. Jan was een huisvriend van mijn grootouders in Rolde.
    Overigens exposeerden Jan en Mar in oktober 1962 in het gemeentemuseum in Apeldoorn. Kan iemand naar Coda gaan om eens na te gaan of daar nog info over bestaat?
    Jan kreeg ooit bij mijn weten de Talensprijs, dat zou ook een aanknopingspunt kunnen zijn?
    Over de wandtapijten van Mar is nauwelijks iets bekend.
    Glerum Amsterdam heeft ooit een flink aantal werken van Jan geveild.
    Museum Van Bommel-Van Dam in Venlo heeft werk van Jan. Was er getuige van toen zij dat kochten.

  21. Roel Geuzinge

    december 7, 2015 at 1:32pm

    In het schooljaar 1950-1951 was mevrouw Kagie mijn onderwijzeres in de eerste klas van de openbare lagere school, ” Anthonie van Diemen” in Amsterdam. Mevrouw Kagie vertelde veel over het werk van haar man, maar ook over kunst in het algemeen. Ze leerde ons toen al om te kijken. Ze lunchte vaak tussen de middag bij ons thuis en nam mij een enkele keer mee naar haar huis en liet mij het atelier van haar man zien. Zelf had ze geen kinderen. Zo ver ik mij kan herinneren woonde ze toen met Jan Kagie aan de Oudezijds Kolk of Oude Schans. Een huis met hele steile trappen. De eerste keer, dat ze het atelier van haar man, dat vol stond met figuratieve schilderijen, liet zien, vertelde ze mij, dat deze schilderijen verbrand zouden worden. Haar man en zijn vrienden gingen meer abstract schilderen.
    Dit heeft als zesjarig jongetje zo een grote indruk gemaakt, dat ik dat nooit ben vergeten. Ik heb later veel gehoord over het verbranden van schilderijen, maar nooit heb ik daar de naam van Jan Kagie bij gehoord.
    In dat jaar verhuisde wij en ging ik naar een andere lagere school. Mijn moeder had met mevrouw Kagie afgesproken, dat we bij haar op bezoek zouden gaan.
    Elke ochtend ging mevrouw Kagie met tramlijn 11 naar haar school. Ze stapte altijd op bij het Victoria Hotel. Dat was de begin halte van lijn 11. Op een ochtend was ze aan de late kant. De tram reed al, om toch op tijd op school te komen wilde ze op het achter balkon springen. Terwijl ze sprong wilde ze de instapleuning vastgrijpen en greep mis en kwam onder de tram. Ze is toen, 1951/52?, aan haar verwondingen overleden. Ik ben haar nooit vergeten, omdat ze me heeft leren kijken achter de lijntjes van kunst.
    Jan Kagie was een begaafd kunstenaar, de grote ommezwaai, die zijn collega’s Appel, Heyboer etc. maakte heeft hij niet doorgemaakt. Zijn abstractie stond altijd in dienst van het figuratieve.

  22. Wilfred Klaassen

    december 16, 2015 at 9:27pm

    Al jaren ben ik in het bezit van een aquarel van Jan Kagie. De titel is Zeeland, het is een duinlandschap met een dorpje in de verte. Ik doe het binnenkort weg dus laat weten wie er belangstelling heeft. Wilfred Klaassen, Roermond

  23. Ingrid Britsia - Keukenkamp

    augustus 23, 2016 at 4:11pm

    Twee jaar geleden bij het opruimen van mijn ouderlijk huis kwam ik een werk tegen van Jan Kagie. Het is een Drents boerderijtje getekend in Siberisch krijt. Ondertekend met
    “Ter herinnering aan ontslag Kamp Vught, 12 juli 1943, Jan Kagie”. Op de lijst staat ook nog een keer de naam “Kagie”. Dit werk heb ik vroeger altijd bij mijn Oma in de huiskamer in Groningen zien hangen. Ik ben zeer benieuwd naar het verhaal achter deze tekening.

Laat een reactie achter op albertinaverboom Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)