Moody….

humeurtje....

Het overkomt me niet echt vaak, maar ik wás me toch een partij chagrijnig vandaag! Het begon al, dat ik vanmorgen ontiegelijk vroeg wakker werd omdat ik ’t zo warm had. De zon stond vol op het slaapkamerraam dus mooi weer, vogeltjes aan ’t tierelieren, maar ’t kon me niet bekoren. Die stemming kwam maar zo over me.

Ik ben er maar uit gegaan, heb koffie gezet, want dat is wat me altijd in een goeie stemming brengt. Nou, vandaag dus niet. Krant lag op de mat. Op de voorpagina een bericht, dat op een parkeerplaats langs de A50 twee bejaarde Belgische echtparen waren bestolen van geld, paspoorten en bankpassen. Ze lagen nog vast te slapen toen de politie aan de openstaande deur van hun camper stond om te vertellen dat hun tassen op straat lagen. Ze waren tussen de Duitse grens en die parkeerplaats al het vierde gezin dat deze week op zo’n zelfde manier was overvallen. Van zo’n bericht word je ook niet vrolijk.

Ik besloot om vroeg naar de kapper te gaan, want ik zag er ook nog eens een keertje niet uit met dat stomme haar. Zonder afspraak, ’t zou mij benieuwen, zal wel weer wachten worden. Ik kwam binnen en kon meteen naar de wasbak. Viel alweer mee.

De kapster vroeg of ik nog met vakantie ging. Ik had helemaal geen zin in dat gejeuzel dus ik zei nee. Toen was ze uitgepraat, de stakker. Je zult zo’n klant hebben, zeg, op de vroege ochtend, ik had echt met d’r te doen. Ze heeft me niettemin netjes geknipt en trok zich niets aan van mijn zwijgzaamheid.

Toen ik klaar was heb ik ter opwekking nog even rondgekeken in wat modewinkels op het winkelcentrum. Maar die hadden alleen maar van die hippe kleren, waar ik veel te oud voor ben. Te kort, te strak, te bloot en ook nog eens hartstikke gekreukeld! Dat schijnt het nieuwste van het nieuwste te zijn. Aan zoiets wil ik niet meer wennen en vandaag al helemaal niet, want ik was chagrijnig, weet je nog?

En toen moest ik vanmiddag ook nog naar de dokter, want mijn pillen waren op. Mijn bloeddruk was erg netjes, de dokter in een erg goeie bui, want dit is zijn laatste werkweek voordat ie een maand met vakantie gaat. Hij wel.

Nu is het avond. De tuinman heeft onze tuin weer keurig gemaakt en dat vind ik fijn. Ik heb net even naar “Met het mes op tafel” gekeken en ik wist een heleboel vragen. Joost Prinsen doet dat programma best leuk. Straks nemen we nog een wijntje, want die bloeddruk was toch oké…hé, ik heb ’t wel weer gehad, geloof ik! Hè, hè, ’t leven is zo gek nog niet…..

3 reacties op “Moody….

  1. Cranium

    juni 12, 2003 at 3:22am

    O zo herkenbaar 🙂 Ik kan zulke dagen wel schieten! Maar dat is dan ook precies volgens het boekje natuurlijk, met zo’n humeur…
    Toch fijn om te lezen dat het iemand anders ook wel eens overkomt, en dat het ook op dezelfde wijze weer langzaam overgaat 🙂

Laat een reactie achter op els Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)