’n Watje….

land voor bikkels....

In verband met een familiefeest waren we weer eens een weekendje in Friesland. Het is maar een uurtje rijden en toch komen we er relatief weinig. Ondanks dat de familiebetrekkingen uitstekend zijn komt het er vaak niet van. Ik vind Friesland en de Friezen heel bijzonder.We hebben een broer/zwager, die zich sterk maakt voor het behoud van de Friese taal en tradities en dat vind ik leuk.

En toch vragen mijn man, die een geboren Fries is, en ik ons elke keer dat we er zijn af of we er zouden willen wonen. Er staan zulke prachtige huizen, waarvan wij dan vinden, dat ze op de verkeerde locatie staan! Het prijsniveau van die huizen gaat trouwens wel steeds minder verschillen van die in de rest van het land, want wat dat betreft zijn ze wel wakker daar! Nog niet zo lang geleden ging iemand naar Friesland verhuizen vanwege de rust en de ruimte, maar ook om het goedkoop te verkrijgen huis. Voor ons is die rust en die ruimte van beide iets te veel.

We hebben na het feest overnacht bij ’n zus en zwager, die in een dorp wonen van zo’n 500 mensen, waar van alles niet (meer) is. Geen dokter, geen dominee, geen supermarkt. Of er nog een school is, weet ik niet, want ze hebben geen kinderen meer in de basisschoolleeftijd dus dan komt dat niet ter sprake. Je kunt er in ieder geval niet zonder auto. Ze horen wat gemeente betreft bij Joure, maar zijn voor allerlei voorzieningen aangewezen op Heerenveen. Ik moest erg denken aan het boek van Geert Mak: “Toen God verdween uit Jorwerd”. Of God ook uit hún dorp is verdwenen, weet ik ook niet, want ze zijn niet zo van de goddelijke.Het is er stil. Helemaal als je, omdat je aan de praat en de borrel raakt, om over drieën pas eens gaat pitten!

In de winter is het er ook kaal en winderig. Daar moet je een beetje stoer voor zijn. Ruige jacks voor aan de kapstok hebben hangen en laarzen in de kast hebben staan. Ik voel me in ieder geval altijd een watje als ik in Friesland kom. Bij mijn schoonzus en zwager is het warm in de kamer en keuken en o ja, gelukkig ook in de badkamer, maar verder stoken ze nergens, want daar zijn ze niet dus dat is zonde. Ze hebben gelijk, want ze denken meer aan geld en energie dan wij. Dat kan bij ons veel beter. Wij stoken ons huis, dat wel wat minder groot is, hoor, lekker warm en als we thuiskomen, uit Friesland bijvoorbeeld, dan is dat onze warme welkomstdeken. Als er dan ook nog eens net koffie is gezet door een thuisblijver en dat geurtje hangt er nog, nou, dan is het ” Apeldoorn Boppe”!

Friesland is mooi, de Friezen prachtige stoere mensen, maar dit watje blijft maar waar ze is, niet geschikt voor het ruige werk…….

5 reacties op “’n Watje….

  1. Neneh

    januari 19, 2004 at 10:14pm

    Daarom ga je af en toe een lekker stoer op visite met laarzen en ruige jacks aan!

  2. Robtheblob

    januari 20, 2004 at 5:37pm

    Apeldoorn boppe..?? hahaha.. ik denk niet dat ik nog vaak ga horen. Ik heb hetzelfde gevoel bij Noord-Oost Groningen. Lijkt me geweldig om in een mooie grote hereboerderij in Finsterwolde te wonen. Voor een maand.

  3. elisa

    januari 21, 2004 at 11:27pm

    Scharsterbrug soms? En van dat niet stoken, jacks, laarzen, pyjamabroek aanhouden onder de jeans, kranten onder de trui… soms heb ik daar nog wel heimwee naar.

  4. Aukje

    januari 22, 2004 at 6:45pm

    Ik was vroeger ook zo’n stoere Friezin. : )
    Nu is het Amsterdam Boppe en voel ik me hier meer thuis dan in Fryslân. Misschien ga ik ooit terug, maar op dit moment is die rust en ruimte mij ook teveel van het goede.

  5. els

    januari 22, 2004 at 11:52pm

    @ elisa: het dorp van onze zus en zwager heet Rottum en ligt net als Scharsterbrug in Skasterlân. Ik heb ook ’n beetje gejokt wat het inwoneraantal betreft, want volgens de website van Joure wonen er 705 mensen, 205 meer dan ik zei, Dat zijn toch een paar kerken vol, zou je zeggen.

Laat een reactie achter op els Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)