Tweestemmig……

en zo is het...

De afgelopen dag was er een die tweespalt bracht in een overigens gelukkig huwelijk. Het verschil met gisteren was namelijk, dat mijn man vanaf dag één wist, dat ie vóór zou gaan stemmen, terwijl ik tot vrijwel het laatst en na het lezen van commentaren in de krant, het bezoeken van websites van politici, het lezen van stukken van webloggers die er verstand van hebben, het toen nóg niet wist. Ik had de neiging om dan maar op de stemmachine “iet-wiet-waait-weg” te gaan doen en dan maar te kijken wat er uit kwam.

Maar nee, op een gegeven moment had ik toch wel een mening. Wie of wat me overtuigd heeft weet ik eigenlijk niet. Het was een kwestie van distilleren. In het woordenboek staat bij dat woord: door verdamping en condensatie scheiden. Nou, zo’n soort proces was het wel. En ik had gewoon geen zin om een twijfelaar te zijn. Ik ga altijd stemmen dus dat is al een bewuste keuze.

Ik koos tegengesteld aan de keuze van mijn grote vriend, die ik natuurlijk grotelijks had kunnen beduvelen als ik gewild had. Wij stemmen namelijk altijd gezellig samen in het hokje achter de machine, omdat hij de handeling die bij het kiezen hoort aan mij moet overlaten. Hij moet mij blindelings vertrouwen en dat doet ie. En een beetje politieke spanning is trouwens wel aardig in een relatie…….