HB betekent soms Hartelijk Bedankt…….

Hansje van Pinksoup kwam tot de ontdekking dat ze onbetaald een doosje potloden had meegenomen uit de Hema. Of liever gezegd: meegekrégen, want de caissière had ze ongescanned in haar plastic tasje gedaan. Dat is dus een kwestie van overmacht, ze kon er niks aan doen. Ze vreesde een slapeloze nacht, want het voelde als gestolen goed en dat gedijt niet, dat weten we allemaal. Ze vraagt zich af of ze terug moet voor die € 2,95 die de potloden gekost zouden moeten hebben.

Ik zou het maar niet doen en het als een meevallertje beschouwen. Het gééft me toch een administratieve ellende als je het anders wilt doen! Daar zijn ze helemaal niet op berekend bij de Hema en nemen je je eerlijkheid dan alleen maar kwalijk.

Hoe ik tot die gedachte kom ligt aan een ervaring die ik had, jaren geleden en ook in een tijd, dat we bepaald niet ruim in onze slappe was zaten, dat scheelt ook. Ik wist precies wat er in mijn portemonnee zat, zal ik maar zeggen. Bij een caissière van een supermarkt kreeg ik teveel wisselgeld terug. Je hebt dat wel eens, je weet dat het niet klopt, maar ziet zo gauw niet hoe of wat. Dat was die keer bij mij ook zo. Het was erg druk en dan schuif je snel door, maar toen ik buiten was kwam ik er achter, dat ze me van een ander bankbiljet had terug gegeven dan van waarmee ik betaald had. In mijn voordeel dus.

Ik vond, dat ik terug moest, terwijl mijn man zei: “Ja, kom zeg, dan moet ze maar opletten!”. Maar ik zie dan een wenend meisje voor me, dat aan het eind van de dag bij haar chef op het matje wordt geroepen, bedreigd met ontslag vanwege een kastekort. Dat wilde ik beslist niet op mijn geweten hebben dus ik ging terug naar de kassa waar ik had afgerekend.

Daar had inmiddels een wisseling van medewerksters plaatsgehad en de caissière die mij had geholpen was weg. Ik legde uit wat er naar mijn mening gebeurd was en tot mijn grote verbazing zei het kassameisje hooghartig: “U moet zich vergissen, mevrouw, wij maken geen fouten!”. Voor de vorm drong ik nog wat aan, maar ze had geen zin in gereken en oponthoud in haar rij. Nou, toen kon ze de boom in met haar arrogantie!

Mijn man, die buiten bij de boodschappen was gebleven, lachte vergenoegd en ging meteen aan de slag om te bedenken wat (hij) we met het douceurtje zou(den) doen. Soms duurt eerlijkheid wel eens het kortst…….