Kruk…..

Nou, wat al ’n poosje werd verwacht is vandaag gebeurd: AGOVV is failliet. Al het ge-Timmer heeft niet geholpen. Geen profvoetbal meer in Apeldoorn. De belastingdienst, die met ’n beetje moeite op die steenworp afstand bijna uitzicht had op het stadion van de club, is winnaar van de strijd.

Wat er nu allemaal gaat en moet gebeuren is voor veel mensen, die de club sowieso een goed hart toedragen, nog niet zo erg duidelijk. Veel ontslagen zullen er in ieder geval in de lagere regionen niet hoeven te vallen, want AGOVV is een club met veel trouwe vrijwilligers. En trouwe supporters.

Vanmorgen stond er een foto in de krant van een man die als de wiedeweerga zijn barkruk kwam ophalen uit het sponsorhome.  Niet ’t  spelershome, niet het supportershome, nee het spónsorhome. Hij was bang, dat de belastingdienst ‘m zou inpikken, die kruk en zíjn naam stond op de rugleuning. De man was volgens het bijschrift een “clubicoon”. Vandaar dus. De barre kruk werd achter in de Mercedes gelegd en nagekeken door een groepje verslagen supporters. Sterkte,  mannen. Maak er maar een leuke amateurclub van met z’n allen…..

***Ik moet even iets rechtzetten. Gisteren meldde ik dat in de krant stond, dat die “icoon’-meneer zijn kruk uit het sponsorhome had weggehaald. Dat woord ‘sponsorhome’ stoorde me ’n beetje. Maar vandaag was het ineens het ‘spelershome’, waar ie het ding uit had verwijderd. Ze moeten wel wat duidelijker zijn, hoor, die journalisten. Een eenvoudige weblogger neemt alles zomaar aan, want als ’t  in de krant staat is het waar, toch…..?


Grijs gedraaid…..

Dit weer is niet zo bevorderlijk voor uitbundig gedrag. Saai, grijs, niks aan. Zelfs Gerrit de weerman zei gisteravond, dat ie net zo goed thuis had kunnen blijven, want hij had alleen maar tinten grijs te melden. Maar je moet je natuurlijk meteorologisch niet laten beïnvloeden. Zorgen dat je de moed erin houdt, anders wordt ’t niks met deze zondag en dat is zonde.

Zo gaan wij straks om vijf over drie op Ned.1 kijken naar het gelukkig nog bestaande Metropole Orkest. ’n Uur lang. En daarna is er ook nog schaatsen.

 Hoeven we allemaal niks voor te doen, tv aanzetten en kijken. Inderdaad klinkt dat behoorlijk saai en grijs.  Nou vooruit,  dat moet dan maar.

Gisteren hebben we ook al schaatsen gekeken. We vinden die korte afstanden wel prettig gauw klaar. Daar zit vaart in.

Annette Gerritsen was trouwens in tranen omdat bij haar de vaart er uit is. Ik ben bang dat het geen dipje is, maar een behoorlijke dip. Gelukkig heeft ze meer ijzers in het vuur dan alleen haar schaatsen. Het komt wel goed met d’r als ze verstandig is. Ze heeft gezorgd voor een  flinke naamsbekendheid dus  het openen van winkelcentra kan altijd.

Nou praat ik wel als een saai grijs mens, hè? Komt door het weer, denk ik…..

 


Luxe-flex…..

Als het kerst-en nieuwjaarsgedoe voorbij is behoor je opruimerig te worden en schoonmakerig. Nou ja, ik heb de boom weer ontdaan van z’n spullen en kwam daarbij nog een niet ontdekt chocoladekransje tegen. Als troost. Het Dickensachtige kerstdorpje is weer in z’n doos beland en het is dat de muur nog behangen is met alle ontvangen kerstkaarten en dat we van de organisatie, waar mijn kloris als vrijwilliger aan verbonden is, een prachtige amaryllis hebben gekregen, een mooie rooie, anders was het hier maar een kale boel. Maar ik heb gestofzuigd en het lijkt weer schoon.

En dan die 10 graden Celsius buiten! Daar klopt toch ook helemaal niks van? Wat zijn dat voor winters, zeg? Je ziet geen kind buiten spelen. Zitten natuurlijk allemaal achter de computer. Geen wintersport, zoals vorig jaar. Sorry, jongens, het is crisis. Gelukkig bestaat er nog een clubje van 100 allerrijksten, die met elkaar 1,9 biljoen ( als ik het goed heb, hoor, boven de drie nullen heb ik er niet zoveel verstand van) bezitten en van die 100 zijn er maar 16 een pietsie armer geworden dit jaar.

Als ik zoiets lees, moet ik diep zuchten. Ten eerste: wat zou je niet allemaal tot stand kunnen brengen met al die poen, maar ten tweede omdat het in ons geval niet allemaal even ruim geregeld is, maar dat ik me daar op geen enkel moment druk over hoef te maken als ik dat niet wil. Van opluchting dus. Ons huis is warm, geen kunst met die tien graden boven nul, en we gaan straks even wat boodschapjes doen. Een luxe leven eigenlijk…..