Van de week zag ik in de supermarkt hoe een vader zijn nog heel jonge zoontje met z’n telefoon op de foto zette. Het jochie zat, misschien wel voor het eerst, in het zitje van de winkelwagen en hij vond het schitterend! Zó leuk om te zien! Dat zijn van die momentjes die je dan als ouder gewoon even moet vastleggen.
Van zulke momenten hebben wij met onze kinderen natuurlijk ook wel gehad en vastgelegd is er uiteraard van alles, maar zo’n mobieltje, tsjonge, wat is dat toch makkelijk: altijd bij de hand. Bij ons zat het fototoestel in een tasje, dat je eerst moest openmaken om ‘m eruit te halen. Tegen de tijd dat je dat allemaal gedaan had was het ‘moment suprême’ allang voorbij. Als je überhaupt een camera bij je had.
Bovendien hadden wij er ’n paar bij, vooral toen ze wat ouder werden, die nooit op de foto wilden. Wanneer het toch ’n keer zo uitkwam hielden ze hun hand voor hun gezicht of draaiden hun hoofd om.
Volgens mij heeft ook alleen ons jongste kind ooit in het stoeltje van een winkelwagen gezeten, want eerst had zo’n super alleen maar mandjes. En, heel dom misschien, ik nam ook nooit een fototoestel mee als ik boodschappen ging doen. Och, och, wat hebben wij toch een hoop mooie momenten gemist…..
…..kinderen in winkelwagens, een fotogenieke combinatie…..