Een poosje geleden (zie archief 15 oktober 2001) schreef ik over het mooie park, dat vlak bij ons huis een grote recreatieve functie heeft en dat de gemeente wilde bebouwen met woningen. En waarschijnlijk van een soort, die niet bedoeld is voor mensen, die uit een, ook gepland, af te breken flatgebouw komen. Je hoort het niet zo vaak, dat protesten echt gevolgen hebben. Vooral oudere mensen hoor je nogal eens zeggen, gewend als ze zijn, dat er voor en over hen beslist werd in het verleden: “Nee, ik ben het er niet mee eens, maar ja, wat doe je er aan? Het zal al wel beslist zijn door “de hoge heren”!” En jongeren zijn moeilijk warm te krijgen voor een protest als er geen verfbommetjes of eieren aan te pas mogen komen. En dit ging “maar” over ’n park.
Het is maar goed, dat er mensen zijn die er anders over denken, zoals de Actiegroep Behoud Mheenpark. Die de buurt mobiliseerde en de gemeente hónderden protesten liet toekomen. De actievoerders benaderden wethouders en gemeenteraadleden, nodigden hen uit om daadwerkelijk te komen kijken in het park en zelf bezochten ze de raadsvergaderingen waar uiteindelijk de beslissingen moesten worden genomen. En hun alom aanwezig zijn heeft zin gehad! Er zijn geen optochten met spandoeken aan te pas hoeven komen, want de gemeente heeft haar plannen ten aanzien van het park teruggedraaid. Mede doordat de groep wel accoord is gegaan met het bebouwen van een terrein aan de rand van het park, dat nu nog dienst doet als inzamelplaats van gesorteerd afval en dat moest verdwijnen. Dat zal dus een verbetering zijn, die zinvol is.
Hoewel ik mijn activiteiten slechts heb beperkt tot een adhesiebetuiging op mijn weblog, een protestposter op de voordeur ( en die was wel knálgeel!) en een gedownloade protestbrief aan de gemeente (ik ben geen protesttype in de ware zin des woords!) ben ik de actiegroep zeer dankbaar, dat ze zich mede namens mij en mijn familie, heeft sterk gemaakt om dit prachtige stukje natuur voor onze buurt te behouden. Wát er eventueel verandert zal verbétering zijn. Protesteren heeft dus toch zin! Klasse!