De mus…..

.....ze lijken allemaal op elkaar, maar deze zit er zeker bij, bij die meer dan dertig.....

…..ze lijken allemaal op elkaar, maar deze zit er zeker bij, bij die meer dan dertig…..

Nu we er met z’n allen warmpjes bij zitten, wilde ik het eens even hebben over de mussen. Vorige week, toen het dus nog niet zo warm was, viel er tóch een van het dak. Een jonkie, wel al goed in de veren, dat waarschijnlijk uit het nest was gevallen. Onze daken zijn nog jaren-zeventig- vogelnestvriendelijk, dus dan kan zoiets gebeuren. Ik heb hem mensvriendelijk ter aarde besteld, want de val werd hem of haar wel fataal. Jammer, maar zo is het leven. Er was van de week ook nog een musje de kamer binnengevlogen. Die heb ik kunnen vangen en vrij kunnen laten. Zo is het leven dan ook wel weer.

Wij hebben een ligusterheg van zo’n 6 meter lang, 2 meter hoog en ’n kleine meter breed. Daar hebben we, wonend op een hoek, veel plezier van. Hij houdt zicht, geluid en stof tegen. Bovendien hebben we laatst eens geteld hoeveel mussen er in wonen en dat aantal loopt aardig in de dertig. We vinden ze leuk, al die mussen. We hebben geen kat die ze kan belagen. Er loopt wel es een rood-witte kat over de schuur ’s avonds, dat zien we dan doordat de bewegingslamp aangaat, maar die verjagen we door angstaanjagend gesis of, nu de waterslang voorhanden ligt, door nattigheid. Onze vogeltjes moeten rustig kunnen slapen, ook al moet de natuur z’n loop hebben. Maar dan niet in onze heg.

We lazen in een ‘mussenforum’ dat iemand de vraag stelde hoe hij mussen kon verjagen uit zijn tuin. Ze zaten aan zijn planten en ze hadden ook zijn opblaaszwembad lek gepikt. Iemand vroeg of de mus die dat gelukt was niet toevallig ’n kruising was van de mus met een steenarend! Wat de tuinplanten betrof vroeg de man naar planten die slecht waren voor de mussen, maar niet voor zijn ‘kids’ en zijn hond.

De adviezen waren: hélemaal betegelen, die tuin, de kat van je buren lenen en door je tuin laten banjeren, roofvogels gaan houden, regelmatig knallen laten horen in je tuin (overleg met buren is aan te bevelen) of een joekel van een vogelverschrikker plaatsen. Ouderwets advies, dat laatste, maar daar kan ie eventueel kostenbesparend zelf een outfit voor aanschaffen. Een gratis advies van mij.

De vogelbescherming geeft de raad je tuin een beetje “slordig” te houden voor vogels. Nou, dan komen ze hier wel aan hun trekken. Design is hier niet te ontdekken en behalve geraniums, die hier elk jaar aanwezig zijn, ziet onze tuin er ieder jaar weer een beetje anders uit, maar altijd wel gezellig. Ook voor de mussen, die hier geboren en getogen zijn. Want dat las ik ook, dat mussen wel in de buurt blijven. Honkvast zogezegd. Leuk, toch? We hebben andere vogeltjes ook op bezoek. Merels, duiven, koolmezen,Vlaamse gaaien, krengerige eksters. Leuk, hoor. Maar de mussen zijn ver in de meerderheid en behalve die ene dan: ze vallen nooit van het dak. Ook niet als het zo warm is. We zorgen voor veel water trouwens in niet lek te pikken vogelbaden…..

.....en deze ook.....

…..en deze ook…..


Weer…..

En wéér lukt ’t Kloris! Prachtig weer op z’n verjaardag! Ik gun het hem van harte, want hij is zeer vrijgevig als het om mooi weer gaat. Dan heeft iedereen in zijn omgeving dat. Mooi toch? We maken er een gezellige dag van!

.....klopt allemaal, hoor.....!

…..klopt allemaal, hoor…..!


Nog meer slagers…..!

.....anders is woensdag altijd gehaktdag bij de slagers.....!

…..anders is woensdag altijd gehaktdag bij de slagers…..!

Onze kleinzoon moet echt niet denken dat ie de enige is! Onze overkant: aan één huis zelfs drié vlaggen!


Slimme vogels…..

.....I love you

…..I love you

‘k Heb altijd diep respect voor mensen die door het bos lopen en dan zeggen:”Oh, hoor, een boomklever!” Of zoiets. Die herkennen de geluiden die vogels maken. Dat vind ik onwijs knap en dat vereist Baardmannetjes-studie. Mijn auditieve kennis van vogelgeluiden gaat niet verder dan onze mussen, de buurtmerels, de eksters en verder de vogels die iedereen wel weet te benoemen: een uil, een kraai, een koekoek (da’s een makkie….), een eend, overtrekkende ganzen, en de nogal plaatsgebonden parkieten en kanaries, die als ze vrij rondvliegen ontsnapt zijn uit de gevangenis.

En natuurlijk de duif, die ons elke ochtend vroeg wakker koert. De duif is er in nogal wat soorten. We hoorden een leuk ezelsbruggetje om er een paar uit elkaar te houden. Een tortelduif koert drie tonen : “I love you, I love you”, dat hoort natuurlijk zo als je een torteltje bent, terwijl een houtduif vijf tonen koert: “mijn opoe is dood, mijn opoe is dood”. Dat vertelde iemand die er dus meer verstand van heeft en vaker in een bos komt dan wij. Onze duif vertelt ons elke morgen dat ie nog van ons houdt, dat is toch ook mooi…..?

*P.S.-Onze oudste kleinzoon is vandaag geslaagd voor z’n Havo 5-examen! We zijn trots en blij! “Roekoe, roekoe….!” *