Een verkeersbord met bovenstaande tekst, waarbij het woord “ganzen” voor de gelegenheid even was vervangen door “molen” werd gistermorgen onthuld door wethouder Van Nuijs, voordat ie op een knop mocht drukken om de operatie in gang te zetten. Want wat doen ze in Vaassen, een dorp in de gemeente Epe? Ze verplaatsen een hele korenmolen met wieken en al ( in de vreugdestand! )naar de overkant van de straat. De molen van Daams, zoals die bekend staat, moet vijf meter verhoogd worden.

Er wordt in het dorp hoogbouw gepleegd en daardoor zou de molen op zijn plaats geen wind meer vangen en dat kan natuurlijk niet. Hij heeft de oudste rechten, ondanks de nieuwe tijd. Ik vind het mooi, dat men zoveel historisch besef heeft, dat men van de molen geen monument maakt waar je alleen maar naar kunt kijken, zo van : jammer dan, maar dat hij door de verhoging in werking kan blijven. Nadat hij in twee dagen met een snelheid van 3,3 milimeter per minuut aan de overkant tijdelijk op een pleintje wordt gezet, gaat ie over een poosje net zo spectaculair weer terug om op zijn verhoogde fundament te worden gezet. Ze moeten dat verkeersbord dus nog maar even bewaren.

Over ‘windvangers’ gesproken: ik las, dat buren ruzie hebben gekregen over een zogeheten windvanger. Ik heb moeten opzoeken wat dat was. En nou blijken we d’r zelf een te hebben, zeg! Ik geloof, dat die toen ik ‘m kocht, tig jaar geleden, windgong werd genoemd. De onze is van bamboe en maakt als het waait een mooi uitheems geluid. Hij hangt ver van het huis onder de poort dus daar heeft niemand last van.

Dat was bij die ruziënde buren wel anders. Misschien was die windvanger wel van metaal of zo en die maken inderdaad een irritant geluid als je er lang naar moet luisteren. Als er overleg is gepleegd om dat ding weg te halen, je mag hopen dat ze dat eerst gedaan hebben, en de buren doen het niet, dan kán je je voorstellen dat je op een gegeven moment een schaar pakt om het touwtje door te knippen. Dat mag niet, maar dat je buurvrouw je van de weeromstuit met háár schaar in je arm steekt, dat mag natuurlijk ook niet!

Nee, dan Vaassen! Een hele mólen! En alle buren kwamen kijken………

In de krant stond dat Herman Broekhuizen is overleden. Negenentachtig jaar oud en dan zeggen ze bij ons thuis dat ie niet in de wieg gestikt is. Ja, een beetje cru misschien, maar zo gaat dat bij ons. Nou moet je wel van een bepaalde leeftijd zijn om überhaupt te weten wie dat is. Of wás, liever gezegd.

Ik herinner me Herman nog uit zijn actieve leven. Hij deed zo’n 30 jaar lang “Kleutertje luister” samen met Lily Petersen. Steeds maar weer voor nieuwe kleutertjes natuurlijk. En hij leidde Avro’s Kinderkoor. Hij richtte “Minjon” op, een programma met pubers als programmamakers. Dat is mettertijd weer ter ziele gegaan, toen de tijd en de bezigheden van die pubers veranderden. Maar er zijn ook verschillende “echte” omroepmensen uit voortgekomen. Herman was een man met visie.

Ik had vroeger een boek met liedjes, die gezongen werden door dat Avro-kinderkoor. Er stond een pianobegeleiding bij en die kon ik nog spelen ook. Dat boek had ik gekregen van mijn tante, die secretaresse was bij de Avro. Zo heeft een ieder zijn relaties.

Herman Broekhuizen maakte ook kinderliedjes, die je rustig evergreens kunt noemen. “Opa Bakkebaard”, “Helicopter” en niet te vergeten “Elsjefiederelsje”! Je wilt niet weten hóe vaak ik “mijn klompjes bij het vuur” heb moeten zetten voor iemand…….

Om het ook nog even over iets min of meer leuks te hebben: René van der Gijp zei gisteren bij Voetbal International, dat de tweeling Van de Kerkhof bewijst, dat twee niet meer weten dan één.

Nee, aardig is anders, maar ik vond dat toch wel erg geestig. Bovendien doen ze bij VI wel vaker helemaal niet aardig. Maar de twee konden wel heel erg goed voetballen, zeiden ze.

Nou ja, wat doe je als vrouw ook bij een echte mannenzender……

Ach, natuurlijk kun je omstandigheden niet met elkaar vergelijken, maar het is toch niet zo gek, dat ik donders blij was dat onze kleinzoon, die deze week, ook met z’n groep 8, ‘ op kamp’ was naar Vlieland, sinds gisteren weer veilig thuis is? Onzin natuurlijk, maar ik heb daar toch wel erg vaak aan gedacht de afgelopen dagen……en nog…….

Wat doe je op zo’n heerlijk zonnige dag als vandaag, als bovendien het terras achter je huis weer spic and span is na een hogedrukspuitbeurt? Juist, je gaat eens even langs Intratuin voor wat kleur en fleur. Ze hebben daar natuurlijk nog veel meer dan alleen flora en fauna, maar als ik altijd alles zou kopen dat ik leuk vind, zou ik er maar beter niet meer kunnen komen. De beste bestrijding van de verleiding is de vermijding, nietwaar? We hielden dus de hand op de knip, op een klein kiertje na, en kochten wat voorjaarsgebloemte voor de tuin. Viooltjes, vergeet-me-nietjes en witte bloemetjes, die vast familie zijn van de madeliefjes, maar waarvan ik de naam even niet weet.

Toen kwamen we ook nog even op de afdeling waar de tuinmeubels staan. Dat heten tegenwoordig loungesets. En zijn behoorlijk aan de prijs ook. Maar mooi, hoor. Met dikke kussens, die je ook moet zien op te bergen als het regent, maar daar kun je dan een bijpassende kussenkist voor kopen. We zagen er een van 1099 euro. Ik bedoel maar. ’n Koopje.

Toen zagen we een mevrouw, die in diep gepeins verzonken in zo’n tuinbankstel zat. Ze ging op het driezitsgedeelte zitten, probeerde toen de tweezits en tenslotte de eenpersoons stoelen. Ze wreef eens over de stof van de kussens, zakte in de stoel onderuit en sloot haar ogen. Heel verstandig, want dat moet natuurlijk wel kunnen als je zoiets duurs koopt als een echte loungeset.

Het was best een beetje vermakelijk om haar te zien worstelen met de gedachte over de aankoop. Ze keek echt ’n beetje wanhopig, vond ik. En ik kon me dat helemaal voorstellen. Maar later dacht ik: “Dat is er natuurlijk een van de Consumentenbond of van Kassa. Gewoon een officiële loungeset-tester!” Kan toch?

Nou ja, ondertussen ben ik blij, dat na een sopje onze plastic klapfauteuils nog helemaal goed zijn, de kussens de winter ook uitstekend hebben overleefd in onze kunststof kussenkist, en dat het kleedje nog prima over onze twaalf jaar oude tafel past. We hoeven niks nieuws en het grote loungen kan beginnen! Héérlijk, die zon (gaat ook al voor niks op!)……….

Mijn zus, die al heel lang in Australië woont en zelfs Australische is geworden, mailde me dat ze het Nederlands zo mist. Blijf dan in Nederland wonen, zou je zeggen, maar ja, dat is nou eenmaal anders gelopen. Dat ze daar op kwam, dat gemis dus, had als oorzaak, dat ze van een verpleegster in het ziekenhuis, waar ze nogal eens moet zijn om haar bloed te laten controleren, en met wie ze ontdekt had allebei van Hollandse afkomst te zijn, een paar boekjes had gekregen van Tom Poes en Ollie B.Bommel.

Daar had ze van genoten! En zich verbaasd over de taalkundige vondsten van Marten Toonder, die Heer Bommel over een belastingambtenaar laat zeggen dat het een ‘fiscaliserende overheidsmaatkundige’ is. Daar kom je natuurlijk niet op als eenvoudig taalmens. Heer Toonder heeft ook woorden en uitdrukkingen( denk aan: kommer en kwel, ziele(n)knijper, minkukel o.a.) aan de Nederlandse taal toegevoegd, die vereeuwigd zijn. Zulke mensen zijn zeldzaam. Ja, Van Kooten en De Bie misschien, of dat is wel zeker.

Maar mijn zus beklaagt zich dus min of meer over het Engels. Er zit zo weinig speelsheid in, zegt ze. En dat is wel waar. Het is een efficiënte taal, passend bij deze tijd. Geen woord teveel. Kijk er de gemiddelde handleiding of gebruiksaanwijzing op ’n pakje saus maar op na. Het Nederlands heeft een dubbel zo lange tekst.

Ik schrijf mijn zus meestal lange mails. Over wat er zoal gebeurt hier en dat doe ik ongeveer zoals ik mijn blog schrijf. Best wel efficiënt ook. Voor mijn blogstukjes heb ik zo’n beetje de stelregel, dat een lezer niet moet hoeven scrollen. Zo hou ik mezelf mooi aan de maat.

Maar in de mailtjes aan mijn zus moet ik maar niet teveel Engelse woorden gebruiken, want dat vindt ze dus kennelijk niet ‘cool’…….

In eerste instantie dacht ik: “Die man heeft groot gelijk!” toen ik las over de topman van dat Twentse ziekenhuis, die vond dat een comazuiper (wat een wóórd trouwens, al dekt het de lading) van wie er in het weekend tien waren behandeld op de eerstehulpafdeling van zijn hospitaal, zélf maar moest opdraaien voor de kosten van die behandeling. Als je teveel drinkt, je doet dat toch echt helemaal zelf, dan gebeurt er van alles in je lichaam dat niet gezond is. Eigen schuld dus.

Maar wacht eens even…. dat kan in de toekomst nog verder doorgevoerd worden! Want als je ongezond eet, elke dag patat en frikandellen bijvoorbeeld, je aderen slibben dicht, je wordt te dik, je hart kan het niet meer aan? Je gaat naar je dokter en die zegt: “Afvallen!” en je doet het niet, wat dan? Of je kan maar niet van de sigaretten afblijven en je longen laten het afweten? Om het over onveilig vrijen met aids als gevolg maar niet te hebben. En zo kun je natuurlijk nog veel meer verzinnen. Het moet wel héél duidelijk zijn, dat je ziekenhuisopname een kwestie van ‘eigen schuld’ is, maar dan wordt het evengoed wel een moeilijke kwestie. D’r gaat geen mens meer naar de dokter! Moet die sector zelf aan het infuus!

Ik vind dat mensen, die zeggen dat aan de verkeerde kant begonnen zou worden met deze maatregel, gelijk hebben. Er zou voor zoveel ‘gezond verstand’ gepleit moeten worden dat het zover niet komt. Nederland wordt toch steeds slimmer? Maar zolang dat nog niet zo is moet iedereen, die problemen met z’n lijf heeft, gewoon adequaat geholpen worden. Daar is die zorgverzekering voor, die niet voor niks zo heet.

Het probleem is natuurlijk wel, dat mensen zulke eigenwijze en moeilijk te beleren wezens zijn, want het moet, op z’n Hollands, wel ‘gezellig’ blijven. Biertje d’r bij…….

Net 5 start vanavond met een nieuw programma: “Daten in het donker”. Mensen ontmoeten elkaar in het duister dus zonder de ander te zien. Er zijn drie sessies om elkaar beter te leren kennen en dan gaat het licht aan. Dan is het schrikken of misschien niet. Op zich is het een leuk gegeven om eens niet alleen maar af te gaan op uiterlijk.

Met een deel van zo’n procedure heb ik destijds met mijn blinde vrijer ook te maken gehad. Uiteraard eenzijdig, omdat ik hem wel zag en hij mij niet. En bij hem ging het licht niet aan. Hij zegt altijd dat ie gevallen is op mijn stem. De gevoelige rest kwam later.

Na meer dan vijftig jaar huwelijk is hij er inmiddels wel achter of dat slim was. Ik was en ben sowieso tevreden met mijn keuze. Daarom zal ik, hoewel hij dat ook uitstekend zelf kan, heel zorgzaam eens een lekker boterhammetje voor ‘m klaar gaan maken…….

Een knaap in Otterlo heeft zijn moeder gemolesteerd omdat zijn computer was gecrasht. Een zoon met een computer in huis is dus best gevaarlijk! Wij hebben d’r hier een met een heel computerbedrijf en daar crasht misschien ook wel es wat, maar daar merk ik als moeder weinig van. Daar raakt ie niet over zijn toeren van, want het is zijn vak om zoiets snel te herstellen. Als het niet extern ligt natuurlijk, want dan moppert ie wel eens, maar nooit tegen mij. Die knul in Otterloo heeft zijn moeder geslagen en haar de keel dichtgeknepen, zegt ze. En nou heb ik es zitten overdenken hoe zo’n jongen daar zo toe komen kan.

Hij is 19, dus misschien nog studerend en had voor vandaag een, tot het laatst uitgesteld, werkstuk af moeten hebben. En dan zegt z’n moeder: “Stel het dan ook niet uit tot het laatste ogenblik!” Dat moeten moeders niet doen. Of hij was aan het gamen en had bijna een level bereikt waar hij al weken mee bezig was. Had ie het bijna gehaald en dan crasht z’n computer. Zijn moeder zegt: “Ach jongen, het is maar een spelletje!” Ook zoiets moeten moeders dus niet zeggen. Zo haal je het bloed onder de nagels van zo’n kind vandaan. Er spelen dus heel wat factoren mee in zo’n zaak. In ieder geval heeft ma de politie gebeld, die de knaap heeft opgehaald en ter afkoeling in de cel gezet. Maar ze mogen, vind ik, ook de rol van moeders wel even nagaan, je kunt als ouder heel wat uitlokken natuurlijk.

Ondertussen kan haar zoon zich wijden aan het verlengen van zijn lontje, want computers doen wel vaker raar natuurlijk. Daar moet je ook ’n beetje tegen kunnen. Dat zou hij kunnen doen door bijvoorbeeld lekker te gaan wandelen op de Hoge Veluwe. Daar woont ie vlak bij. Liefst met een leuke vriendin of zo. Hij zou ook ’n keer zijn moeder kunnen meenemen, voor een goed gesprek…….

Onze oudste kleinzoon van 12 heeft een KNVB-examen gedaan om als scheidsrechter pupillenwedstrijden te mogen leiden. Hij heeft ook ’n écht scheidsrechterstenue, waarop ik laatst, op de borstzak, het embleem van de KNVB heb mogen naaien, want ik heb alle kleuren garen en z’n moeder beperkt zich zo’n beetje tot zwart en wit. En scheidsrechters met ’n zwart shirt zijn tegenwoordig zeldzaam.

Vanmorgen heeft ie z’n eerste wedstrijd gefloten. Volgens zijn moeder heeft hij dat goed gedaan en vond hij het erg leuk. Rooie kaarten hebben ze nog niet bij die pupillen dus die heeft ie ook niet hoeven uitdelen. Of ze wel gele hebben, weet ik niet, maar daarmee zal hij misschien ook zuinig zijn. Tenslotte moet je maandag wel weer naar school. Maar daar moet een echte scheidsrechter zich natuurlijk niks van aantrekken………