Drama….

* Het is even helemaal niet leuk in Apeldoorn. Het is doodstil op straat en de vlaggen met oranje wimpels, die hier aan de overkant hangen, doen bizar aan. We zijn toch maar buiten in de zon gaan zitten. Je moet wat zolang er verder geen nieuws is. Twee doden in ieder geval, dat is al bekend. Onwerkelijk zoiets afschuwelijks……

* De mensen aan de overkant hebben hun vlag binnengehaald. Een buurman heeft hem halfstok gehangen. Er blijken nu dus vier doden te zijn en veel meer gewonden dan we eerst dachten. De reacties ” van het volk” bij de diverse nieuwssites kun je beter niet lezen, daar word je nog triester van dan je al was. Er worden conclusies getrokken waar je koud van wordt. Laurentien heeft, zo te zien, ook nog heel wat te doen als je een beetje gevoelig bent voor de spelling van de Nederlandse taal, maar dat is dan nog het minst schokkende……


Auto-maten…….

Mijn kloris en ik hebben gisteren onze auto verkocht. De reden is dat we gaan ‘poolen’ met onze zoon. Twee auto’s bij de deur, waarvan er een relatief weinig kilometers maakt, is in deze tijd, eigenlijk in elke soort tijd natuurlijk, wel een beetje onzin. Bij samendoen met een auto geeft dat voor beide partijen voordeel. Het wordt wat overleggen over het gebruik, maar daar zijn we heel goed in.

De kopers van onze Focus zijn jonge mensen, die hun eigen te kleine auto verkocht hadden en op zoek waren naar een grotere in verband met uitbreiding van hun gezin. Hij komt dus hartstikke goed terecht, onze auto. Dat vind ik leuk. En ze zijn er zo blij mee, dat is ook leuk om te zien. We hebben ‘m dan niet voor niks goed onderhouden.

Onze zoon overhandigde mij gisteravond plechtig de tweede sleutel van zijn auto. Ik rijd dus voortaan een Au of een Di, daar zijn we nog niet helemaal uit……

Hoewel ik heel erg van mooi weer hou, vind ik het getik van de regen op mijn zolderraam erg gezellig. Vooral omdat ik weet, dat de natuur het heel erg nodig heeft, deze nattigheid. En ik hoef nergens heen en heb al sinds jaren geen hond meer uit te laten. Bovendien heb ik een zeer rustig leven op het moment. Er gebeurt weinig en logbaar is een en ander al evenmin. Ik vind mezelf een leeghoofdig persoon.

‘k Lees in de krant hoe druk iedereen zich maakt over het bezoek van de koningin deze week en ook daar heb ik helemaal niks mee. Vreselijk, toch? Dat zou een megagebeurtenis moeten zijn, maar nee.

Nou ja, de C1000 heeft oranje tompoezen in de aanbieding zag ik in hun krantje, maar dat is het dan wel qua ‘viering’ voor ons. Ik heb ook een paar overtuigde republikeinen in huis en dat helpt natuurlijk niet echt bij het oranjegevoel.

Het koninklijk huis zit mij persoonlijk niet in de weg, hoor, en er zal best het een en ander op aan te merken zijn en het kost wat, maar dat zou een andere bestuursvorm ook. Ik denk, dat het ook een bepaalde stabiliteit brengt in een land, al is het sprookjesachtige imago niet meer van deze tijd. ’t Is meer van “brood en spelen” voor het volk en dat brood moet je dan wel zelf kopen. Ik zit er ’n beetje tussenin eigenlijk. Ik begeef me in ieder geval niet in de drukte donderdag en zie wel iets op de televisie. Ik wens iedereen veel plezier en een geslaagde, hopelijk droge, dag. Dat hebben al die mensen en kinderen, die zich zo druk maken, wel verdiend.

Onze tuin staat er leuk bij, de vogeltjes daarin maken zich veel drukker dan wij en daar genieten wij van achter een kopje koffie op ons terrasje. Dus dit leeghoofdige mens zal wel weer eens van zich laten horen als er echt iets belangrijks te melden valt. O, en de zon schijnt alweer, zie ik. Wereldnieuws…….


Achter de pelargoniums……

Als je het eens ’n keertje heel erg warm of de zenuwen of de schrik om je hart wilt krijgen of zo, dan moet je, zoals ik vandaag deed, gewoon je portemonnee ergens laten liggen. Ik had het ongelofelijke geluk, dat ik nog zo ongeveer wist wáár.

We hadden namelijk onze jaarlijkse lading geraniums gehaald bij Intratuin voor de bloembakken langs het huis, want vanwege het mooie weer gaan we die maar weer in orde maken. En de kenners zeggen natuurlijk dat ’t pas na de IJsheiligen mag, maar daar trekken wij en de geraniums ons even niks van aan. Het weer is toch ook al mooier dan het volgens de weermannen zou moeten zijn. 13 graden is ‘ normaal’ en dat is het niet. Vandaar.

Op maandagmorgen naar de Intratuin is een heel goed idee. Het is er dan paradijselijk rustig. Weet je trouwens, dat geraniums eigenlijk pelargoniums heten? De Hollandse naam van geraniums is ‘ ooievaarsbek’ en die ziet er heel anders uit.

Het schijnt ergens wel familie te zijn, maar toch. Dus bejaarden zitten eigenlijk helemaal niet achter de geraniums, áls ze daar al zitten, want dat is maar zelden tegenwoordig, maar achter de pelargoniums. Dat bekt anders, dat is waar. Te deftig eigenlijk.

Nou ja, we hadden er daar dus 30 van, een kar vol. Diverse kleuren, staanders en hangers, gezellig, gezellig. Na het afrekenen hielp de caissière even om ze in doosjes te zetten en dat was erg aardig. Omdat ik geen jas aan had, anders had ik mijn geldbuidel in mijn binnenzak gestopt zoals gewoonlijk, schijn ik ‘m dus op de balie gelegd te hebben. Ik kwam thuis en merkte dat ie weg was. Vervelend gevoel, vooral omdat je niet precies meer weet wat je er mee hebt gedaan. Want dat vragen ze dan aan je.

Maar mijn man belde even met Intratuin. Dat doet ie dan zo rustig en vrolijk alsof hij een taart bestelt bij de bakker. En natuurlijk hadden ze ‘m al gevonden en afgegeven bij de servicebalie. De mevrouw aan de telefoon vroeg nog: ” Zwart en met foto’s van een stel kleine jongetjes? Nou, dan is ’t hem, hoor!”

Ik spoorslags weer terug, had publiek bij de balie, dat zei: ” Zo, u hebt geluk gehad!” Intratuin is een keurige zaak dus dat vind ik wel logisch, maar toch ben ik inderdaad wel blij en opgelucht dat ik hem weer heb. Nu de bloembakken nog mooi maken en dan is mijn geluk weer helemaal compleet…….


’n Methode om je moeder te upgraden…..

Er is mij een nieuwe computer toegevallen. Een andere computer, want hij is niet helemaal nieuw, maar wel jeugdig. Aangezien de zoon, van wie ie eerst was, beroepsmatig en creatief gezien op de eerste rij moet zitten qua snelheid en zo en nu een andere heeft, mag ik ‘m overnemen. En deze weliswaar gebruikte computer is zoveel sneller dan die ik had, dat ik voor mijn gevoel gewoon naast ‘m zit op die eerste rij. Moeder heeft dus echt geen afdankertje in haar maag gesplitst gekregen.

Mijn eigen ‘ ouwe’ computer doet het nog prima en er is niks mis mee, alleen trager dus. Die krijgt ook weer een hele mooie bestemming, als ik het allemaal goed begrepen heb. Ik vang wel es wat op. Hij gaat verder door het leven als computer waar te ontwikkelen ‘ dingetjes’ op worden uitgeprobeerd. Dat is nog es wat anders dan melige weblogstukjes opslaan. Ik ben blij voor ‘m.

Voorlopig heb ik weer werk aan het wennen aan een nieuwe omgeving. Het lijkt dan wel allemaal hetzelfde, maar ik kom toch telkens weer plekken tegen die net even anders zijn dan hoe ik ’t gewend was en dat is voor een niet zo technisch onderlegd vrouwmens lastig.

Nu ben ik dan wel een snelle vogel geworden, maar wel een die telkens tegen een window opvliegt dat open lijkt te staan, maar omdat het zo goed gezeemd is, dicht blijkt. Boiiing! Weer een deuk. Het komt wel weer goed, want ik ben wel vaker van computer gewisseld, maar het kost even tijd voor ik het allemaal weer op ’n rijtje heb.

Weet je, volgens mij doen de snelle jongens, die ik om me heen heb, het er om. Zij hebben er verstand van en als ze hun wat minder geavanceerde spullen kwijt moeten schuiven ze die mooi door naar mij. Op die manier dwingen ze me om een beetje bij de tijd te blijven. Verstandig, hoor, anders liep hier op mijn zolderkamertje alles nog op stoom……..


Vraagje…

* Waarom heten pinksterbloemen pinksterbloemen als ze met Pasen bloeien…..?


Hofleverancier…..

Nu ben ik verdorie gisteren tóch nog in een overbevolkte Intratuin-vestiging geweest, zeg! Loop ik tegen iedereen te verkondigen dat je op Tweede Paasdag bij dat soort instellingen uit de buurt moet blijven en nou was ik er dan toch. Maar we hadden een zoon, die voor z’n Utrechtse tuin op zoek was naar een echte boom. En daar wou hij wel wat parental support bij en tja, wij hébben hier nou eenmaal de grootste Intratuin van de regio en misschien wel van het land zelfs, dus vandaar.

Hij heeft een pruimenboom gekocht en meteen ook maar een frambozenstruik. En een bezem, een schoffel, een hark, tuinkruiden en een zak tuingrond waar je “u” tegen zegt. Aangezien hij geen auto heeft, en het moeilijk treinreizen is met het halve tuincentrum op je nek, gaan wij zo de hele handel maar even naar Utrecht brengen.

Ach, het blijft je kind, hè…….?


Bloemetje voor de Paas…..

Iedereen fijne dagen. Geniet van het mooie weer en de prettige temperaturen. Blijf uit de buurt van files, keukenboeren, IKEA-vestigingen, meubelboulevards, autoshowrooms en pretparken…….!


Lofzang…..

Van de twintig grootste steden in ons land is Apeldoorn de meest grijze. Dat is gebleken uit een onderzoek naar de samenstelling van de bevolking hier. En ze hebben meteen ook even gekeken naar de aanwas. Er wonen naar verhouding dus veel bejaarden in Apeldoorn. Boven het artikel dat ik las stond: “Apeldoorn de meest grijze stad…is dat erg?”. Nou, dacht ik niet, hoor!

Wat er nogal veel gebeurt is, dat welgestelde Randstadters voor een rustige oude dag een riant appartement kopen in het landelijke Apeldoorn, waar de tijd net ’n pietsje meer heeft stilgestaan dan elders. Dat zullen de bestuurders wel niet vinden natuurlijk, maar dan lijkt het soms zo. Vinden wij dat erg? Nee, dat vinden wij niet erg. Zelfs wel lekker. Echte Apeldoorners, en dat zijn wij niet, zeggen ook dat ze even ‘naar ’t dorp’ gaan als ze in het centrum moeten zijn. Ik vind het hier stads genoeg trouwens.

Als je ’s maandags in de krant leest hoeveel mensen er in het weekend bij het aangenaam verpozen in de binnenstad in elkaar geslagen zijn en hoeveel fietsen er weer gejat zijn, nou, dan blazen we ons partijtje heus wel mee. Maar verder is het hier rustig en prettig wonen. Je moet even weten waar.

Alleen die verhouding ‘bejaarden en jongelui’ met name de groep 18 tot 35-jarigen, die schijnt dus niet te kloppen. Het ‘stads’bestuur zegt, dat je om die samenstelling nou eenmaal niet heen kunt en daarom gaan er meer woonvoorzieningen gebouwd worden, waar de oudere mens kan wonen. En omdat die ook verzorgd moet worden gaat men opleidingen en werkgelegenheid creëren in die specifieke sector. Mooi of niet? Je kunt hier in alle rust naar je laatste rustplaats.

Maar die rijke piefjes uit het westen moeten dan wel blijven komen, hoor! Van harte welkom. We hebben zóveel te bieden! De Apenheul, Het Loo, Berg en Bos, de Julianatoren, Orpheus en Coda vanwege de cultuur en allemaal op loopafstand of anders te bereiken met ons prima openbaar vervoer als de Bentley het even niet doet……


Safety first…….

Een Apeldoornse buschauffeuse heeft met haar kaartjesstempel een overvaller de bus uitgeramd. In een reflex van kwaadheid. De onverlaat reikte naar haar geldlade en bam!! Dat ding had ze natuurlijk al in haar hand om, naar ze verwachtte, zijn kaartje mee af te stempelen. Hij sloeg meteen op de vlucht en zij is nog uitgestapt om ‘m na te kijken vanwege het signalement. Ja, inderdaad, een cameraatje in de bus zou handig geweest zijn.

Maar, ze heeft een schouderklopje gekregen van onze burgemeester, die haar een flinke meid vond en een voorbeeld van hoe je een overval op je bus moet afhandelen. Als de gemenerik tenminste geen vuurwapen of mes bij zich heeft, want dat moet je eerst wel even bekijken natuurlijk. Je veiligheid gaat voor, zegt de burgemeester vaderlijk.

Nou ja, in tegenstelling tot zo’n crimineel, die dat natuurlijk vantevoren allemaal heeft moeten regelen, heb je voor een kaartjesafstempelapparaat geen wapenvergunning nodig. Dat scheelt toch weer een heleboel rompslomp. Nog een heel gedoe, hè, zo’n overval op de vroege ochtend…….?