 |
Gisteravond hebben we op onze kleinzoon van twee-en-half jaar gepast, omdat z’n ouders naar een verjaarsfeestje gingen. Omdat ze afgelopen donderdag net verhuisd zijn, had ik gedacht dat het wel moeilijk oppassen zou zijn vanwege nog niet gevonden slaapritme van de kleine man in het nieuwe huis. Nu had ik al wel gehoord, dat dat erg meegevallen was en hij al twee nachten prima geslapen had in zijn nieuwe kamer, die flink wat groter is dan z’n kamer in het oude huis. Hij blijkt dus stressbestendig.
Maar tegen de warmte van gisteren was hij minder bestand. Hij sliep al een poos toen zijn ouders om half negen naar hun festiviteit vertrokken, maar om zo’n uur of negen hoorden we via de in de kamer opgestelde babyfoon een onrustig gemiemel, waarvan we even hebben afgewacht of het zich zou ontwikkelen tot een echte huilbui. Toen ik toch maar even boven ging kijken hoe hij er bij lag bleek, dat hij zo ongeveer zijn bed uitdreef, ondanks ventilator en zonwering, die de hele dag al in aktie waren. Geplakte haartjes en een kreeftrood gezichtje, dat echter helemaal opklaarde toen hij zag dat oma d’r was.Gezellig, gezellig, hij was er helemaal klaar voor!
Daar ben je dus als grootouder niet tegen bestand. Iemand, die je zó graag ziet verschijnen! Elk gevoel voor verantwoordelijkheid rond het slaapgedrag van het kind verdwijnt als sneeuw voor de zon, dat regelen ze morgen maar weer zelf. “Ga je even mee naar beneden naar opa?” Gôh, is die d’r óók dan? Het feest was compleet! Dus zaten we even later met een glaasje limonade t.v. te kijken op de (nieuwe) bank. Stijn was niet meer zo warm en begon steeds meer de leuke kanten van een avondje opa-en-oma te zien.Begon een beetje rond te lopen in de kamer en de keuken, die nog vol staan met onuitgepakte verhuisdozen. Bij Studio Sport blijkt, dat hij al veel van voetballen weet. “Die zat er bijna in!”, riep hij. Hij praat al zo geweldig veel en ik hoor z’n vader én z’n moeder in veel dingen die hij zegt. Ze moeten verdomd, sorry, verdrááid goed op hun woorden letten!
Op een gegeven moment stak hij z’n duimpje in z’n mond en kwam es even gezellig bij oma zitten. Even later was ie onder zeil. We zijn er met z’n tweeën maar een beetje makkelijk bij gaan zitten tot z’n ouders thuiskwamen, die hem met een ervaren greep in z’n bedje legden. We hebben een reuze gezellig feestje gehad met z’n drietjes, opvoedkundig volkomen onverantwoord, maar z’n ouders hebben naar alle waarschijnlijkheid vanochtend wel kunnen uitslapen na hún feestje! Kunnen ze er weer helemaal verantwoord tegen aan!