Hoewel het nog niet eens 5 december is geweest en ze in de winkels nog met de moed der commerciële wanhoop sinterklaasliedjes draaien, neemt de kerstsfeer langzaam maar zeker de stad over. De kerstkransjes in de supermarkt staan sinds vandaag in keurige slagorde opgesteld, terwijl het bij de speculaas- en chocoladeletterafdeling maar een rommeltje is. Mensen mopperen, dat bepaalde letters er niet meer zijn en er zijn al aanbiedingen van 3 halen en 2 betalen. Zo bang zijn ze, dat ze er mee blijven zitten.
En tot overmaat van ramp hebben wij vanmiddag een schattig kersttreintje gekocht. Hij rijdt een 8-je met wagentjes achter zich aan met de kerstman, kerstboompjes en een sneeuwmannetje over plastic rails. In één keer neerzetten en er verder afblijven, want het is uit een Verre Oostenland. Wat we niet gezien hadden was, dat er op de doos het woord “musical” stond. Dus als het treintje rijdt, (want we moesten het aan de grote tafel als een stel kleine kinderen natuurlijk wel even uitproberen! )dan brengt hij op de meest afschuwelijke manier allerlei kerstliedjes ten gehore!
We hebben zitten proberen of we het ding niet zo konden verbouwen, dat hij wel rondrijdt met z’n lampje aan, want dat is een erg leuk gezicht, maar dat ie verder z’n kop houdt. Nou, daar is in het Verre Oosten niet op gerekend, dat lukt niet. Ik heb nu maar bedacht, dat ik over de gaatjes van het luidsprekertje schuimplastic plak, dat ik in de kleur van het treintje verf. Dan hoor je het nauwelijks en dat is de bedoeling. Verder zullen de kleinkinderen het wel leuk vinden. We hebben een tafel met een doorzichtig glazen blad en daar kan het treintje in rijden. Dus daar mag je alleen maar naar kijken en aankomen niet.
Terwijl ik de cadeautjes voor de sint nog moet inpakken en rondloop met een hoofd vol rijmwoorden heeft Kerst dus al behoorlijk toegeslagen. Mijn man is al aan het zoeken geweest waar we de cd met het Weihnachtsoratorium ook alweer hadden….
O, dat doet me er aan denken, dat mijn moeder vroeger een kruidenier had, die in een koor zong en haar bij het bezorgen van de boodschappen in alle ernst vroeg of ze nog kaarten wou voor de uitvoering van het Weihnachtssanatorium…….!