 |
Gisteravond zagen we bij VPRO’s “Tegenlicht” de wetenschapper Lee Silver van de Princeton University over gentechnologie bij de mens. In principe kwam het erop neer, dat je “goede “genen kon bestellen om bij een te plannen zwangerschap je kind een voorsprong te geven op zijn soortgenoten. Ziekten konden worden uitgesloten, kortom: supermensjes. En waar heb ik dat nou toch meer gehoord?
Je moest er wel een zak geld voor meebrengen, maar dat is op zich al een selectiecriterium natuurlijk. Als pa het gemaakt heeft in de wereld zit dat gen d’r al in dus daar hoef je alvast niet voor te betalen!
Silver zei, dat het bij dieren al de gewoonste zaak van de wereld is, dat je uit zakelijk oogpunt aan rassenverbetering doet. Alleen “in het wild” vindt nog natuurlijke selectie plaats. Onze eigen poes deed daar al aan. Eén van haar jonkies was dood geboren en ze at het gewoon op, voordat we ook maar de kans hadden het weg te halen. Ik vond dat toen erg luguber, maar de kat keek ons na deze opruiming nog net zo lief aan als voor die tijd. En erg natuurlijk.
Die prachtige tomaten van tegenwoordig. Ze zien er goed uit en je kunt ze bewaren. Dat komt ook niet vanzelf, maar smaken doen ze niet meer echt. ’s Zomers zaai ik wel eens tomaten in een pot en hoewel ze de helft kleiner zijn dan gekochte tomaten, vanwege niet optimale omstandigheden tijdens de groei (ik vergeet ze water te geven, er plegen diverse beesten uit de tuin terroristische aanslagen of het is gewoon rotweer) is de smaak fantastisch. Hoe er met het zakje zaad, dat ik in de supermarkt gekocht heb, gerommeld is, ja, dat weet je dan weer niet.
De ethische vragen rond genetische manipulatie brengen je wel in verwarring. Wie wil dat nou niet: geen kanker, geen hartproblemen, geen cystic fibrosis, enzovoort? Het is alleen vervelend, dat ik in de ogen van mensen als Silver alleen maar de opwinding zie van wat er allemaal kán. Hij heeft dan ook zijdelings wel verhalen over de ethische kant: er zou een tweedeling ontstaan in mensenrassen. Mensen, die doordat ze geld hebben, het allerbeste voor hun kind kunnen kiezen en mensen, die deze mogelijkheid niet hebben. Alsof dat nú al niet zo is!
Cockie had het ook nog over het weggeven van je organen. Die zijn in genetisch optimale staat natuurlijk wel veel waard. Nu trouwens ook al, hoor! Dus doe maar: invullen dat codicil. Ik heb bij m’n rijbewijs nog zo’n rood verfomfaaid formuliertje zitten, dus mijn familie weet er wel van, wat ik wil. Alleen ben ik nog niet geregistreerd en naar dat formulier zal ik moeten zoeken. Nou ja, ik leef nog, ongemanipuleerd….