O, wat ben je mooi…….

Metamorfoses schijnen de hype te zijn tegenwoordig. Behalve huizen en tuinen worden ook mensen gemetamorfoseerd. Ik zag in een van de huis-aan-huisbladen al een paar keer een advertentie van een plaatselijke kapper, die de haardrachtmetamorfose bij een paar van zijn klanten als reclame naar buiten bracht en waarvan ik zo nu en dan dacht: “Ach, lieverd, had het maar zo gelaten!” als ik het mooie lange haar van een meisje veranderd zag in een piekerig punkkoppie. Ze kéék dan wel blij, maar dat kwam misschien omdat ze niet hoefde te betalen.

Van de week zapte ik langs een programma van een commercieel station, waar ze met een kledingmetamorfose bezig waren en waar ook het haar werd gestyled. Benodigdheden: twee heksige stylingdames, een presentatrice, die “oeh” en ” ah” kan roepen, liefst op de goeie momenten, en vier gewone mensen, twee van elke sekse. Die moeten bereid zijn zich tot de grond toe te laten afbreken, omdat ze het stomste haar van heel Nederland hebben volgens de kappersdeskundige en er verder bijzonder zakkerig bijlopen volgens de kledingtrenddeskundige. Als de procedure van het vaststellen van deze feiten voorbij is mogen de murwgeslagen kandidaten mee voor de metamorfose, die ze zal opknappen.

Met de vrouwen had ik niet zo’n medelijden, iedereen had trouwens “nee” kunnen zeggen, toch? , maar met de mannen had ik regelrecht te doen! De ene had een snor. Nou en dat “kon écht niet meer!”, zeiden de dames. Die moest er dus af. Bovendien werd ’s mans grijzende haar zwart geverfd, werd hij daarna ondermeer in een knáloranje bodywarmer gehesen met ’n bijpassende joekel van een baseballpet, want dat was trendy. Dat hij na afloop niet meer bij zijn in beeld komende muisgrijze vrouw paste was een te verwaarlozen bijkomstigheid. Ze vond het “wel leuk” staan, zei ze. Nee, als je ’t mij vraagt moet ie élke dag zijn haar wassen met de meest rigoureuze shampoo en zit die snor er ook zo weer aan!

De andere man was jonger. Aan diens haar was niet veel te verhapstukken. Maar toen ze die loslieten in de kledingwinkel had ie binnen de kortste keren een leuk jack gevonden. Gewoon, bruin, degelijk, lekker veel zakken, maar dat mocht niet van de kledingheks. Ze had wat anders voor ‘m bedacht. Hij liet het zich zuchtend aandoen, onderwijl als een klein jongetje zeurend, dat hij dat andere veel leuker vond.

Het programma was opgenomen in Assen en aan het accent van de deelnemers te horen kwamen zij ook uit die regio. De trendy programmamakers dus niet. Die kwamen het evangelie brengen en zouden wel eens even zorgen, dat het oosten des lands een beetje bij de tijd kwam. Het amusementsgehalte steeg in mijn ogen enorm toen de presentatrice aan een van de mannen vroeg: “En ga je dit nou ook dragen?” en hij volmondig “Nee!” zei. Kijk, daar hou ik van! De slachtoffers blijken zich trouwens niet zelf voor deelname op te geven, dat doen je liefhebbende familieleden of collega’s.

Het aansluitende programma over plastische chirurgie inzake borsten, neuzen, facelifts en liposuctie heb ik maar even gelaten voor wat ’t was…….