 |
Effectiviteit in de gezondheidszorg is een hot item. Dat is echt niet nieuw, hoor! Werkend in die sector hebben wij vroeger cursussen moeten volgen, gegeven door een gerenommeerd extern bureau met psychologen en bedrijfskundigen aan het hoofd, die ten doel hadden ons effectiever te laten werken. Cliënten moesten soms vier keer hun verhaal doen tegen even zovele verschillende mensen, voordat er een plan de campagne werd opgesteld voor hun probleem. Ik wentel mij graag in de illusie, dat daarin veel verbeterd is.
Die cursus van ons bestond uit vele onderdelen. Afhankelijk van je functie deed je aan bepaalde onderdelen mee of niet. Dat was al effectief. Waar ik persoonlijk ontzettend veel aan gehad heb was het onderdeel “tijd- en taakmanagement”. Ik had altijd te weinig tijd en te veel taak. Dat was mijn eigen schuld, want ik beloofde teveel en kwam daardoor in tijdnood.
Ik leerde toen, dat je prioriteiten moet stellen aan wat je op een dag wilt en kunt doen en dat dat al een hoop rust geeft. De dingen op een rijtje zetten. En zelfs als iets dreigde niet te lukken die dag, tegen het eind van de middag diegene, die buiten de planning viel, vooral vrólijk op te bellen met de mededeling: “Zeg, het lukt niet vandaag, maar naar alle waarschijnlijkheid morgen wel!”. Het antwoord was vrijwel altijd:”Hindert niet, hoor! Fijn, dat je even belt. Prettige avond!”. En die hád ik dan ook, want ze vonden me nog attent ook! Wat wil een mens nog meer.
Het beviel zo goed allemaal, dat ik daarna ook wel eens “nee” zei, gewoon “nee”. Geheel nieuw voor mij! Je wilt aardig gevonden worden en daarom neem je opdrachten aan, die je alleen met de allergrootste moeite kunt uitvoeren. En je wordt er zélf helemaal niet aardiger van, want het put je uit, zoiets.
Nu ik niet meer werk heb ik de mogelijkheid mijn tijd te besteden, zoals ik dat zelf wenselijk vind. Ik kan toegeven aan opwellingen en onverwachte dingen, die tijd kosten, maar leuk zijn. ’n Middagje met de kleinkinderen spelen, de stad in gaan, terwijl we eigenlijk helemaal niks nodig hebben, ’n eindje lopen ( en dát zouden we zelfs vaker moeten doen!), lekker met de computer bezig zijn. Ik manage mijn tijd op eigenwijze wijze. Maar het gemak waarmee ik dat doe heb ik te danken aan de periode, dat mijn tijd betaald werd door mijn werkgever. Die trouwens ook die cursus betaald heeft….nog bedankt, hè?…..