Oranje boven…..

‘k Moet zeggen, dat ik, na al dat gehannes rond Nico deze zomer, erg benieuwd was naar de nieuwe presentatie van “Eigen Huis en Tuin”. Verfrissend, vind ik. Aan de toneelstukjes van het oude team zijn ze gelukkig nog niet toe en ik bid, dat ze het ook zo houden. Nu was het de eerste keer dus je weet niet hoe het gaat worden, maar het zag er leuk uit. Die poenige boerderij d’r uit, ook een goed idee.

De vrouwelijke presentator, vraag me niet hoe ze heet, want dat duurt bij mij altijd even, bevond zich op een gegeven moment in een “retro-winkel” met jaren vijftig-zestig-zeventig-spullen. Déjà vu, zeg, we hebben het állemaal gehad! Ik zie ons nog de biezen tegels aan elkaar zitten naaien voor onze eerste doorzonkamer. Goedkope vloerbedekking, helaas niet duurzaam, want als er een naadje losraakte kon je zomaar een doodsmak maken, maar léuk zag het er uit! De knaloranje lampen, zoals wij die hadden, zijn weer helemaal in. Het woeste behang met grote patronen is er weer en de dito gordijnen!

Ik zou er nu niet meer tegen kunnen. Toen wel, want toen onze jongste geboren zou worden vond ik op het laatste ogenblik, dat onze slaapkamer, waar het gebeuren moest plaatsvinden, toch nog even opgeknapt moest worden voor de kraamvisite. Daartoe wilde ik de muur achter ons bed oranje verven. Kamer op het noorden dus dat leek me wel vrolijk.

Ik haalde een bus verf, die mij wel voldoende leek. Voor ik begon zette ik met grote letters (er werd toch overheen geschilderd dus wat gáf dat nou?) de tekst: HIER MAFFEN JOUKE & ELS. Geintje. En de waarheid. Ik begon met overschilderen, maar op driekwart van de muur begon ik te merken, dat ik het met dat ene busje niet halen zou. Want het dekte ook niet helemaal, je zag die letters er nog doorheen. Het zou in ieder geval nog een keer over moeten. Verf bijhalen dus. En toen hádden ze die kleur niet meer! Wat wil je, oranje. Hartstikke populair in de seventies! Het kon wel een paar weken duren voordat de voorraad was aangevuld, maar het kwám wel weer, hoor!

Maar mijn kind kwam ook en dat duurde geen weken meer! Ik kocht in een andere winkel een bus verf die enigszins in de buurt kwam. Het was wel afwijkend, maar ik maakte het laatste kwart van de muur ermee af en probeerde de letters wat te camoufleren. Als je het niet wist, tja, dan zag je het misschien niet, maar helaas wist ik het wel! Een poster of schilderij er over heen was ook geen optie, want de tekst zat zowat tegen het plafond. Stom, stom, stom! Doe ik eens iets leuks!

Ons kind was zo’n schatje ( nog steeds!) en moeder zo blij, dat het zwangerschapskarwei er op zat, dat al dat oranje gewoon diende om ons te laten stralen. Dus kwam het toch nog goed, maar peentjes heb ik gezweten tijdens het schilderen van die muur en die zijn ook al oranje…….