Vrouwenbeweging……

Mijn dochters en ik vertrekken morgen voor een weekendje naar Maastricht. We laten mannen en kinderen achter en gaan de bloemetjes buiten zetten. Ik ben bang, dat ze erg veel water gaan krijgen, die bloemetjes, want de weersvooruitzichten zijn niet zo denderend, maar er zijn veel overdekte dingen te doen en overdekte terrasjes hebben ze er ook vast wel. We gaan met de trein, zodat we alleen onszelf ergens hoeven te parkeren. Ons hotel is vlak bij het station. Ik heb er zin in.

Ik ben wel eens vaker in Maastricht geweest. Mijn eerste keer was samen met mijn vader en mijn broer, toen we onze fietsen op de trein hadden gezet en zelf met een vliegtuig naar vliegveld Beek vlogen. Om daarna in een week terug te fietsen naar Amsterdam, overnachtend in jeugdherbergen.

Onze eerste overnachting was echter in Maastricht in een pension, waar boven alle bedden een groot kruis hing. In mijn kamer was daar bovendien nog een enorm Mariabeeld aan toegevoegd, dat er overdag heel lief uitzag, maar waarvan midden in de nacht bleek, dat het fluorescerend was! Het leek wel een geestverschijning en ik ben me werkelijk lam geschrokken. Nu hebben ze in de rk-kringen wel iets met verschijningen, hele busladingen naar Kevelaer en Lourdes, heb ik begrepen, maar ja, ik was pas 12 en heet geen Bernadette, dus ik vond het alleen maar erg eng.

In de jeugdherbergen onderweg was naar de geest van die tijd de afdeling mannen zeer streng gescheiden van de vrouwen. Of het tijdens onze trektocht hoogseizoen was, weet ik niet meer, maar het gebeurde nogal eens, dat ik als 12-jarige vrouw in mijn dooie eentje in een enorme slaapzaal lag, terwijl mijn vader en broer in een andere vleugel van het gebouw waren. Ik durfde ’s nachts niet eens naar de wc. Bovendien was het afzien, hoor, dat fietsen. Als je alleen het ritje van en naar school als training hebt. Maar we hebben het gehaald, moe maar voldaan, zoals dat heet.

Ik ga de kennismaking met Maastricht dus nog maar eens overdoen. Er is heel wat te beleven en we hebben de pinpassen bij ons, mannen! We zijn met de trein, dat beperkt helaas wat. Geen antieke kastjes, want dat is teveel gesjouw, we zullen proberen ons te gedragen. En jullie zullen even zelf voor je family quality time moeten zorgen en meteen even voor de kinderen graag……toedeloe!

***By the way: ik vier “elsewhere” meteen maar even, dat morgen, de 24e, mijn weblog 3 jaar bestaat!