Sommige weblogs hadden donderdag een dagje stilte ingelast. Over die actie waren de meningen wat verdeeld, las ik, maar ik vond het wel wat hebben. Meer dan die drie opgelegde minuten eigenlijk.
Wij wilden naar Utrecht om éindelijk Lars z’n fiets eens naar hem toe te brengen. Hij is al vier jaar weg uit Apeldoorn, maar woont nu tegenover het station, heeft ál het openbaar vervoer letterlijk voor zijn deur en hij heeft geen hekel aan lopen dus de noodzaak van een fiets was er eigenlijk niet. Het bleef er maar bij. Maar wij wilden die fiets wel kwijt, want onze schuur is vol.
Hij heeft zelf geen bergplaats voor z’n fiets dus moet hij ‘m in een fietsenstalling onderbrengen, want in Lombok laten ze hem zeker niet ongemoeid. Dat is nu gebeurd, kost wel wat, terwijl onze schuur gratis was, maar dat is het leven van een grotestadsmens. En nu kan hij ook eens in een buitenwijk gaan kijken of misschien nóg wel verder!
We waren donderdag dus onderweg met de fiets achterin en we hadden het zo uitgekiend, dat we in ieder geval vóór twaalven bij Lars zouden zijn, omdat we allerlei enge verhalen hadden gehoord van verkeersdeskundigen over mensen die misschien wel om exact 12 uur op hun rem zouden gaan staan om drie minuten hun medeleven te betuigen. Dat mocht in ieder geval niet op de vluchtstrook gebeuren, was al aangekondigd. Waar dan wel? Ik wilde het niet weten. Ik bedoel maar: die witte weblogs waren ook nog eens een keer hartstikke veilig. In Utrecht liep, fietste en reed gemotoriseerd trouwens iedereen gewoon door, hoor. Dat kon ook.
Ik weet nog, dat ik een keer laat van mijn werk kwam op 4 mei. Ik moest nog tanken ook en stond dus om 8 uur met veel gesis mijn benzinetank vol te gooien. Terwijl wij, oudere mensen als wij zijn en van voor de oorlog, bij de 4-meiherdenking altijd heel serieus terugdenken aan de tijd, dat er niks te tanken viel. En aan het aantal mensen, dat nooit meer hoeft te tanken vanwege een oorlog of dat nou de Tweede Wereldoorlog is of een andere.
Ik voelde me twee minuten lang “lullig” met die slang in mijn hand. En ik ben nog een vrouw ook. Sindsdien zorg ik dat ik binnenshuis ben bij dergelijke stiltes. The invisible woman…….
*******Even iets héél anders! Weet je dat ze hebben onderzocht, dat rodewijndrinkers (over andere kleuren stond er niks!) intelligenter zijn dan drinkers van andere vloeibaarheden? Vrouwen dienen daartoe twee glazen per dag te drinken . En mannen drie. Dat is kennelijk iets meer nodig. Over hele flessen hadden ze het niet. Nou ja….
cockie
januari 8, 2005 at 5:58pmHahaha wat een leuk stukje.
En wat een vreselijk intelligent commentaar lever ik weer…! 🙂
els
januari 8, 2005 at 6:07pmVeel wijn zeker, hè?
Hansje
januari 8, 2005 at 6:17pmDat massaal doorlopen en -rijden zie je nou nooit eens in de journaals…
Mijn familie houdt zich braaf aan die twee glazen rode wijn, maar toch kan ik ze als bierdrinker meestal toch nog wel volgen, hoor! 😉
Brillie
januari 9, 2005 at 12:13amNobel van je.