De hond in de bak……

We zagen gisteren op de Engelse televisie een programma over honden, “Dogworld” of zoiets. Daarin lieten ze zien hoe gedetineerden ingeschakeld werden bij het opleiden van geleidehonden.

Iemand kreeg een hond toegewezen en daar moest hij dan voor zorgen. Het uitlaten was vanzelf een pietsie beperkt, maar in het weekend werden de honden opgehaald door vrijwilligers, die ze even lekker lieten rennen. De mensen zelf kregen instructie van een professionele hondentrainster over wat ze de hond allemaal moesten leren tijdens hun eigen detentie. Het beest moest mee bij alles wat ze deden: van douchen tot hun werk in de wasserij van de gevangenis bijvoorbeeld.

Het was mooi om te zien hoe er een band ontstond tussen de hond en zo’n toch wat crimineel ogend type. Je zit tenslotte niet voor niks vast en het waren steeds mannen, die zich voor meer dan een jaar aan de betreffende hond moesten kunnen wijden. Geen kruimeldiefjes dus. Als ze de hond daarna weer moesten afstaan, omdat de opleiding voltooid was en de hond aan het werk moest voor een hopelijk niet criminele blinde, was er veel verdriet, tranen met tuiten bij die kerels.

Wie dit project bedacht heeft lijkt me een slimme vogel: iemand is 24 uur per dag beschikbaar, leert zorg te hebben voor een van hem afhankelijk individu met wie hij niet in discussie hoeft, die hem aanvaardt en respecteert als persoon, ondanks zijn kerfstok, en liefde kan geven en ontvangen.

En dan het financiële aspect, want zoals wij altijd gehoord hebben van de blindengeleidehondenscholen kost de opleiding van een geleidehond € 10.000,-. Dus tel uit je winst. Met meerderen op één cel wil toch al niet lukken hier en het scheelt vast ook een heleboel psychologen. Kunnen die weer wat anders gaan doen, verknipten genoeg. Maar dan moeten ze dat reclamespotje met die geleidehond, die in de bus een portemonnee jat, er wel even uithalen natuurlijk……..