Mens en dier…..

Omdat het dierendag was zag ik op tv een winkel, waar ze spullen verkopen om je hond mee op te leuken, zodat je er ’n beetje mee gezien kunt worden. Een chique mevrouw vroeg wat een leuke halsband voor haar hondje moest kosten. Nou, dat was driehonderd euro. Vond ze kennelijk een koopje, want ze zei:” Doe er maar twee, want ik heb nóg ’n hond”. Een bijpassend riempje moest er ook nog komen.

De verkoopster liet zien, wat ze nog meer had voor ’t beestje. Zonnebrilletjes en de nodige jasjes natuurlijk. De hond moest van alles passen en vond er hélémáál niks aan. De winkel had ook nog een schattig rugzakje in de aanbieding. Als je dan met de hond ging shoppen kon je hem de spullen laten dragen volgens de verkoopster. “Hoeveel kilo kan daar dan in?”, vroeg het diervriendelijke vrouwtje van de hond. Dat wist de verkoopster niet zo precies, maar “als ie door z’n pootjes zakt, weet je dat je naar huis moet”, zei ze. Ze láchte er wel bij. Het was dus een grapje……