 |
Ooit hadden wij een kennis, die altijd als hij iets aan haar wilde ‘mededelen’ , zo zullen we het maar noemen, met stemverheffing tegen zijn vrouw zei: “Lúisteren!!”. Dat deed hij ook als er ’n hele kamer visite bij zat en die wist dan van gêne niet waar ze kijken moest. Zijn vrouw keuvelde ondertussen gezellig door, zei zoiets als “Ja, ja, hoor!” en dat was dan wel weer geruststellend, ze leed er niet onder, maar het was toch een raar trekje van die man. Want hij kon het ook gewoon zeggen, vonden wij, zijn vrouw gaf ‘m voldoende aandacht.
Als onze kleinkinders wel es hier gestald worden, zeggen de moeders bij het weggaan ook altijd: “Goed naar oma luisteren, hoor!”. En dat doen ze dan. Of niet. Luisteren, dat doen mensen tegenwoordig toch al niet zo. Uit eigenwijzigheid.
Al roepen de strandwachten nog zo, dat je niet te ver de zee in moet gaan, omdat ’t gevaarlijk is vanwege de stroming, die je wegtrekt van het strand, en dat zeggen ze, omdat ze er verstand van hebben, dan tóch gaan mensen en met name mannen een heel eind wegzwemmen. Want ze weten het beter, denken ze. Ze zullen wel interessant willen doen en lekker overdrijven, die baywatchers. Maar die mogen na een poosje dan wél het water in om met veel kunst en vliegwerk die waaghalzen te redden. Dat moesten ze dit jaar al 5600 keer doen. Omdat mensen niet luisteren.
Hier op de Veluwe zijn vakantiegangers, ondanks waarschuwingen van ervaren boswachters, de wilde zwijnen gaan voeren. Zó leuk voor de kinderen en je krijgt er zulke leuke foto’s van! Een moeder houdt op een foto in de krant haar tien maanden oude baby op ’n meter afstand van zo’n beest.
Die zwijnen vinden het best. Het scheelt ze voedsel zoeken en het is een lekkere afwisseling in het menu die boterhammetjes en koekjes. Weer es wat anders dan eikels. Nee, er zijn nog geen ongelukken gebeurd. Iedereen heeft z’n vingers nog en de kinderhandjes zitten er ook nog allemaal aan, maar dat is toeval. Want als het lekkers op blijkt te zijn schijnen de zwijnen nogal chagrijnig te worden en het blijven wilde dieren.
Maar de mensen luisteren niet. Als er wél iets gebeurt krijgt Staatsbosbeheer de schuld, daar kun je vergif op innemen. Dan hadden ze ‘natuurlijk’ een hek moeten neerzetten of zo. Maar dat is toch al van de dam en ’n wild zwijn trekt zich daar weinig van aan. Mensen vaak ook niet trouwens, de eikels…….