‘k Had vanmorgen mijn broer aan de telefoon en die vertelde, dat ie naar een 3D-film was geweest, met hele leuke effecten. Toen ik dat hoorde moest ik meteen denken aan mijn eerste agenda op de middelbare school. De aanschaf daarvan was vroeger net zo spannend als vandaag de dag, alleen hadden wij minder keus. Mijn agenda was er een met 3D-foto’s er in. Er zat een knullig kartonnen brilletje bij met ’n rood en ’n groen ‘glas’ van ’n soort mica.
Het was in die dagen heel hip als je zo’n agenda had, want het was wel iets bijzonders. Alleen was het brilletje niet veel bijzonders, na een week kapot en de rest van het schooljaar zat je met van die rare onduidelijke plaatjes met rood en groen er in, waar je niks aan had. Maar ja, een agenda was een agenda en je werd daar verder niet door afgeleid en dat was beter voor je studieresultaten.
Er waren trouwens wel meer nieuwigheden in die tijd, hoor. Ik had bijvoorbeeld een schooletui die gemaakt was van zacht plastic, een nieuw materiaal. Het ding stonk je schooltas uit, echt ’n goedkoop plasticluchtje, maar met z’n knalkleur zag hij er best vrolijk uit en hij was goedkoop. En de boeken waren al duur genoeg, vonden ze bij ons thuis. Het voordeel was, dat je elk jaar een nieuwe kon uitzoeken, want langer hield ie ’t niet uit.
De opkomst van de balpen oftewel de ballpoint maakte ik ook mee. Toen hij er pas was mochten wij er op school niet mee schrijven. Hij lekte en vlekte en er werd gezegd dat ie je handschrift verpestte. Maar ja, hij was wél handiger dan de vulpen, die ik gekregen had toen ik middelbaar ging scholieren. Die moest je steeds navullen. Daartoe had mijn vader een fles Gimborn inkt op z’n kantoor staan en voor dat vullen moest je in de wieg gelegd zijn. Het was een gave om dat zonder knoeien voor elkaar te krijgen. Dus bij het schoolvolk was de balpen welkom, maar je kon er inderdaad niet mee schoonschrijven. Letterlijk.
Maar dat waren dus allemaal leukigheidjes, die mijn prille middelbare schooljaren versierden. Grappig, dat je daaraan herinnerd wordt door zo’n triple dimensionale film…….!