Kaartsysteem….

Het zijn een beetje rare dagen, vind ik. Donker, soms wat miezerig, dan weer zonnig en vanmiddag gaf onze buitenthermometer 10 graden aan, terwijl Erwin Kroll ons gisteravond handenwrijvend voorspelde dat het hartstikke koud gaat worden. Zoals het volgens hem hoort, helemaal met kerstmis. Nou ja, we zien het wel gebeuren. Als het waar is.

We kregen een kaart van iemand, die een kerstkaart heeft gemaakt van zijn besneeuwde huis in het bos, als de wiedeweerga gefotografeerd in november toen het even sneeuwde. Je moet het ijzer smeden als het heet is, al is dat een gekke uitdrukking als het sneeuwt. Maar ’t is een mooie kaart geworden.

Ik heb trouwens net onze wenskaarten in de doos gedaan. In de doos, ja, want op de bus mag niet. Er staat een grote “gouden” kartonnen doos buiten bij het buurtpostkantoortje waar ze in moeten, want dat scheelt sorteren. Ik vind het altijd een heel karwei, die kerstkaarten schrijven. Omdat je de ontvangers in de meeste gevallen nou niet direct dagelijks of wekelijks, wat zeg ik, zelfs niet máándelijks, tegenkomt maar hooguit eens per jaar omdat ze in je eindejaarslijstje staan, zoals jij ook in hún eindejaarslijstje staat, schrijf je er wat extra’s bij. Hoe het gaat en dat “we toch eens moeten afspreken” en zo.

Voor de buitenlandse kaarten was ik al helemáál te laat natuurlijk. Daar heb ik maar bij geschreven, dat ik blij ben, dat 2009 een heel jaar beslaat, zodat er toch nog iets te wensen overblijft al komt de kaart ná de feestdagen. Ik zou er echt eerder aan moeten beginnen, aan die kaartschrijverij, maar het lijkt wel of in november/december de tijd twee keer zo hard gaat als normaal. We hebben wat verjaardagen en húp dan is het sinterklaas en húp dan zet je alweer de kerstboom neer! De tijd vliegt van het een naar het ander.

Elk jaar neem ik me voor om mijn kerstkaarten zelf te vervaardigen. Dat heb ik als activiteit op mijn werk jarenlang gedaan met revalidanten. Honderden hebben we er gemaakt en ik heb alles daarvoor hier in huis. Fluitje van een cent. Ik zou naar geen winkel hoeven om spullen te halen. Alleen maar gaan zitten en beginnen, maar het komt er niet van. Maar ik ga wel naar een winkel om kant-en-klare kerstkaarten te kopen, die ik tot praktisch het laatste ogenblik laat liggen en ze op het nippertje verstuur. Dat is raar. Maar ik zei al: het zijn rare dagen…….