 |
Pas gisteravond laat werd bekend, dat het Koninginnedagdrama een zevende dodelijk slachtoffer eiste. Er stond dus eigenlijk ’n kaars te weinig op het podium van Orpheus. ‘k Ben blij, dat ik heb gekeken naar de tv-uitzending, want hoe wordt zo’n herdenking in beeld gebracht? Daar kun je je twijfels bij hebben. Daar moet je ’n hele goeie regisseur voor hebben, denk ik. Eentje die niet op de tranentoer gaat.
Je mag best laten zien, dat de mensen op straat aangeslagen zijn en dat de sfeer bedrukt is. En dat heeft hij ook gedaan, maar zeker niet te. Je mag zelfs laten zien, dat Apeldoorn zo ongeveer een vesting was, gisteren. Betonblokken over de weg, veel politie, extreme veiligheidsmaatregelen, die voor sommigen te overdreven overkwamen. Die dat ook zeiden als er naar gevraagd werd.
Maar ik vond het wel goed. Als letterlijke afsluiting. Als alles weer weggehaald zal zijn besef je des te beter hoe het is om in alle vrijheid weer overal te kunnen komen in de stad. Er zijn situaties in de wereld, waar als er iets gebeurt, barricades worden opgeworpen die niet meer weggaan. Wij mogen weer verder. Voor veel mensen zal dat langer duren en is het drama nog lang niet over, maar ik vond dit een mooie herdenking.
En oh, wat hou ik toch van zo’n prachtig korps met blazers! Alleen, Jacobine Geel, de presentatrice, had andere schoenen aan moeten doen: dat nadrukkelijke geklik-klak, elke keer als ze naar de microfoon liep….dat stoorde mij enorm in de stilte. Dat is rare pietluttige kritiek van iemand die geen bezwaar heeft tegen betonblokken over de weg, maar ja, daar ben ik gelukkig vrij in……