In het zonnetje……

’n Moederlijke dag gisteren. Ik ben elke dag moederlijk, maar omdat kinderen van mij elders zijn gaan wonen merken ze daar natuurlijk minder van. Daarom kwamen ze gisteren met z’n allen gezellig hier om moederlijk bejegend te worden en brachten ze nog cadeautjes mee ook. We hadden er heerlijk weer bij en alleen dát was al een cadeautje. Er had voor mij niks meer bij gehoeven.

Ze hebben me ook verwend, hoor! Een kilozak dure koffie voor onze machine. Koffie, die ik zelf nooit koop. Heerlijk. En prachtige planten voor in de tuin en een leuk kaarsending voor op de tuintafel. Van mijn kleinzoon kreeg ik een tekening en een klein boekje dat “Voor mijn liefste oma” heet. De oma die daar, in dichtvorm, in beschreven staat, ben ik niet. Maar iedereen weet, dat ik mijn best doe. Ik zal er vaak in lezen.

Verder roep ik altijd, dat ik Moederdag (met een hoofdletter ook nog) veel te commercieel vind. Dan staat er in de krant: ‘Geef moeder een afwasmachine of een tuinameublement’. Of je een emmer leeggooit en er geen recessie is. Het is natuurlijk wel zo, dat van een dergelijk cadeau de hele familie plezier heeft en niet alleen moeder en dan is het wel economisch natuurlijk. Maar dan is het weer niet echt voor moesje alléén. Het blijft een probleem. Ze zouden eigenlijk gewoon een maximum leeftijd moeten stellen aan de gevers of zoiets als alleen zelfgemaakte cadeautjes. Of bloemen (altijd goed). Mogen zelfgeplukt zijn zelfs.

Mijn dochters zijn bovendien zelf moeder en die hebben op zo’n dag een extra zwaar programma, dat ontiegelijk vroeg begint, hoorde ik. Bekaf word je er dus van om moeder te zijn. Maar tóch is het ’t leukste dat er is. Dat weet ik al heel veel jaren………