» Telwoord…..

Gisteren was onze pater familias jarig. Hij bereikte een mijlpaal-leeftijd, zo een waar je even bij stil staat. Driekwart eeuw. Hij vond het zelf nogal oud klinken, want hij voelt ‘m niet zo, die driekwart eeuw. We hadden een leuk cadeau voor hem, vonden we zelf. Een handgemaakte Italiaanse wereldbol op pootjes, waar hij wat flessen en glazen in kan bewaren. Niet dat het zo’n drinker is, maar het was wel een echt mannengeschenk.

Op een dag in de week is het lastig om iedereen bij elkaar te krijgen voor de ‘onthulling’ van ons cadeau, maar ze waren er toch na werk en school. Vader was er blij mee. Iedereen moest toen wel weer snel weg, want er moest voetbal getraind worden en er waren nog andere afspraken ook. Met Guus Meeuwis o.a. Maar zondag doen we het dunnetjes over met z’n allen en kijken dan meteen even met hoeveel precies Nederland wint van Mexico. Sprak zij optimistisch.

Daarna ging oudste zoon gisteravond wokken met de jarige en dan mag ik natuurlijk ook mee. Dat was bijzonder gezellig. We zaten leuk. We waren ongewild getuige van een geanimeerd personeelsetentje van een groep dames en één heer. Ze begonnen, toen ze allemaal gezeten waren en ze eigenlijk nog niks hadden gehaald met “Here, zegen deze spijze, amen”. Nou, dat is vaak een mooi begin. Er namen een paar dames afscheid, bleek toen. Ze kregen bloemen, cadeautjes, toespraakjes, gedichten. Veel applausjes natuurlijk, het klonk wel leuk allemaal. Nou hoop ik alleen, dat het stagiaires waren die vertrokken en dat ze niet ontslagen zijn vanwege krimp in zorg of onderwijs.

Maar vader vond dat ie een erg leuke verjaardag had. Hij is intercontinentaal gebeld en gemaild en vele malen van dichterbij, kaartjes gekregen, kortom: hij is niet vergeten bij z’n mijlpaal…..