Kloris en ik werden vanmorgen tegelijkertijd wakker. Dat is niet altijd zo, want meestal is hij eerder uit de veren dan ik. En dan doet ie lief heel zachtjes, sluipt naar de badkamer en daar merk ik dan allemaal niks van. Als ik beneden kom heeft hij de koffie al klaar, soms de vaatwasser, die we ’s nachts laten draaien, al uitgeruimd, nou ja, fijn geregeld, zeg nou zelf.
Maar vanmorgen dus samen wakker. Op een ‘rond’uur. “Het nieuws even doen?” vroeg hij en zette de radio aan. Schietpartij in Michigan, tientallen doden in Syrië door twee bomaanslagen en nog zo wat berichten, de weersverwachting en zo begint dan je zondag. De douche en de koffie helpen je dan wel weer overeind, PSV, PEC en Twente zagen we gisteravond winnen, maar verder is ook in de sport overal gerommel, met coaches, met geld , you name it.
Wij hebben vorige week een nieuw bankje gekocht met een long chaise-deel d’r aan en dat is heel comfortabel. Hebben we wel een busje voor moeten huren, maar dan kun je ook weer eens even wat spullen naar de stort brengen die daar al heel lang op wachten. En zo blijf je rond je eigen huis bezig. Binnenkort kun je ook weer wat meer in de tuin doen en daar kijk ik naar uit. Gisteren was het zo’n graad of 10, het weer doet ook wel raar.
De paaseitjes liggen je ook al weer aan te grijnzen in de winkel, de tijd gaat zo verschrikkelijk hard. Ik weet niet eens precies wanneer het Pasen is. Eind deze maand of was het nou begin april? Ik zoek het wel ’n keer op. Langs onze Laan van Zevenhuizen staat al een hele rij verfrommelde krokusjes, die het ook niet precies meer weten. Moeten we nou al bloeien of niet? Dat vind ik ongans zielig. Nou ja, de mensen weten soms ook niet of je nou vroeg wakker moet worden of toch nog maar even kalm aan moet doen. Behalve ik dan…..
