Het schijnt dat er nogal veel auto’s tegenwoordig slachtoffer worden van brandstichting. Of liever gezegd: hun eigenaars. Of door criminelen, die een gestolen auto kwijt moeten, die hun onrechtmatige activiteiten zou kunnen verraden. Die hebben er ook nogal eens een handje van om het illegaal gebruikte voertuig in de hens te steken. In onze krant stond een verhaal, dat in Deventer een paar dure auto’s in de fik waren gestoken. Foto d’r bij van een BMW, waarvan de eigenaar zei, hij had ‘m namelijk te koop staan: “Nou, hij kan wel van Marktplaats.” Vond ik wel geestig eigenlijk…..

‘k Moet nog even vertellen over een ‘avontuur’, dat mijn kloris deze week beleefde. Nee, geen ‘avontuurtje’, want daar doet ie niet aan. Hij was naar een nieuwjaarsreceptie geweest in Deventer en kon toen met mensen meerijden terug naar huis. Die zetten hem af voor ons huis. Hij kent daar uiteraard de weg naar de voordeur. De auto reed weg en toen kwam hij tot de ontdekking, dat de ‘bekende weg’ toch wel heel raar in elkaar zat! Hij had aan de thuisbrengers gevraagd: “Hangen hier bloembakrekken aan de muur?” “Ja, hoor”, zeiden die. “Dan ben ik thuis” zei kloris “bedankt voor de lift!”

Toen bleek dat hij op de verkeerde hoek was afgezet. En dan ‘ziet’ alles er net even anders uit. Hij kwam uit bij een schutting en struiken, die onbekend aanvoelden en zo. Een blok te vroeg natuurlijk, dacht ie toen en begon te lopen. Uiteraard weer geen stok bij zich dus hij moest het van stoeprandjes hebben en het duurde wel érg lang voordat het volgende blok er was. Enfin, hij was behoorlijk verdwaald.

Wij maakten ons thuis helemaal niet ongerust, want een receptie, tja, dat kan uitlopen. Nou, dat uitlopen deed ie dus helemaal zelf. En hij is zo’n figuur, dat zoiets gewoon even zelf wil oplossen. ’n Fries trekje is dat. Want wij zeiden natuurlijk meteen: “Had je je telefoon dan niet bij je?” “Jawel, maar niet aan gedacht”. Dat snap ik dan niet, maar ja, ik ben ’n Amsterdammer. Er was ook nog eens niemand op straat. Donker, avond, motregen, je kent dat wel.

Toen waren er toch twee dames met een hondje, die hij kon aanspreken. Ouderwets contact, niet je telefoon gebruiken, maar iemand face to face benaderen. Uitgelegd, dat hij blind was en op de verkeerde plaats was gedropt en dat ie nu zijn huis kwijt was. “Dan brengen we u wel even thuis, hoor!”, zeiden de dames vrolijk. Nou, en dat deden ze. “Leuke vrouwtjes”, zei kloris. Dus gevoelig voor avontuurtjes? Hij ziet ze niet, maar je weet het niet, hè….? Blij, dat ie weer thuis was, was hij wel! Dames, bedankt, een man op het rechte pad brengen is toch niet niks…..!

…..en toen was er koffie…..

…..we hebben een nieuw jaar! Waarmee we weer van alles kunnen doen. Het is toch mooi verzonnen, zo’n afgepast tijdsgewricht. Zo lekker overzichtelijk ook. Stel je nou toch es voor dat dat niét zo zou zijn! Dat de tijd niet ingedeeld zou zijn in stukken van seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden en jaren. We zouden er geen touw meer aan vast kunnen knopen. Geen afspraak zou er te maken zijn.

Je zou niet eens weten wanneer je precies geboren bent. Ja, je moeder weet alleen nog dat de krokusjes net boven de grond kwamen, want alleen de seizoenen geven dan wat houvast. En dan moet je zelf maar bijhouden, hoe vaak je dat hebt zien gebeuren om te weten hoe oud je ongeveer bent. Nee, ik vind het wel een goeie uitvinding die afmeting in een jaar met al die maanden en zo. Je wilt je gezellige verjaardag toch ook niet missen, zeg!

Ik zou zeggen, laat iedereen het komende jaar, dat ze 2019 hebben genoemd, maar zo gezond en goed mogelijk invullen. Maak maar wat mooie plannen en voer ze uit als dat kan en lukt. Gooi gerust een roer om als dat nodig is. De ‘tijd’ kan er zomaar rijp voor zijn, weet je veel. En leef gezond, niet té nadrukkelijk, want het moet wel leuk blijven natuurlijk. Allemaal een gelukkig jaar gewenst…..!

…..dan ben je in de zomer geboren…..!