Voetbal…..

Gisteravond gekeken naar Feyenoord, dat helemaal naar Tirana moest om een finalewedstrijd tegen AS Roma te spelen in de Conference League. Wat voor League dat is moet je mij niet vragen, hoor! Ze hebben verloren van de Italiaanse club, dat één doelpunt maakte. En ook de doelpalen waren de tegenstanders van de Rotterdammers. Omgekocht waarschijnlijk. Jammer, dat verlies, want ze speelden best goed. Vond ik dan. Hadden die doelpalen een beetje meegewerkt waren ze er wel ingegaan. O ja, en die keeper stond ook een paar keer hinderlijk in de weg. Die van Feijenoord trouwens ook, want wat is nou winnen met 1-0 ?

Nou ja, voetbal, sport in het algemeen, het houdt de gemoederen bezig. Als je zo’n tribune ziet, mensen die zó fanatiek meeleven en verdorie ook altijd precies weten wanneer ze in beeld zijn. Hoewel ik degenen die dat niét in de gaten hebben het leukst v!nd !

Ik hoorde nog een leuk verhaal over een wedstrijd in Engeland, een zogeheten derby, clubs die in dezelfde regio zijn gevestigd en dan tegen elkaar uitkomen. Veel fanatisme bij de supporters uiteraard. De ene club was Liverpool , de andere weet ik niet meer, maar wel in de buurt dus. Het was een aantal jaren geleden, die wedstrijd en ging herdacht worden of zo.

Een verslaggever hield op straat mensen aan om te vragen of ze nog wisten waar ze waren op die gedenkwaardige dag van de derby. Hij vroeg het natuurlijk aan mensen op leeftijd, want het was echt al een tijd geleden Hij sprak met een wat oudere man. “Kunt u zich nog herinneren, waar u was, meneer, toen Liverpool won ?” “Nou en of “, zei de man ” want ik stond in het doel !” Zal uiteraard wel eens een bekende keeper zijn geweest, alleen even niet bij de reporter, want het waren Andere Tijden zonder Facebook…..


De erfenis…..

Een vader lag in het ziekenhuis en riep, in afwachting van zijn onvermijdelijk naderende levenseinde, nog eenmaal zijn drie zonen bij zich om hen in kennis te stellen van zijn nalatenschap. Hij was een Apeldoorner. Dat moet je even weten.

Hij sprak: “Henk, jij krijgt de huizen aan de Loolaan, dan krijgt Jan die aan de Deventerstraat en Evert de woningen aan de Anklaarseweg. Zo wil ik het, heb ik besloten”.

Toen Henk aan een vriend vertelde over het besluit van zijn inmiddels overleden vader, zei de vriend : “Goh, ik heb nooit geweten dat je vader zo vermogend was!”

“Nee, zei Henk, hij wilde, dat we z’n krantenwijken zouden overnemen…..”