 |
Paleis Het Loo trekt hier jaarlijks heel wat bezoekers. Bússen vol. Zo was er dezer dagen een reisgezelschap dat op ’n gegeven moment een eigenwijze oudere deelneemster aan de rondleiding kwijt was. Ze was op eigen houtje gaan rondlopen, zulke mensen heb je er altijd bij, en toen kon ze haar groep niet meer terugvinden. Ook de bus niet waarmee ze gekomen was. Toen nam ze een taxi en reisde met de trein terug naar huis.
Ondertussen was de politie gewaarschuwd, beveiligingsmensen, de boswachter, er werd zelfs een helikopter ingezet, en ongeruste reisgenoten natuurlijk, ze zijn allemaal urenlang aan het zoeken geweest. Het hele paleis is uitgekamd of ze niet ergens lag. (Hemelbedden genoeg trouwens daar), maar de oplossing kwam pas toen ze ’s avonds om 8 uur de reisorganisatie belde met de boodschap dat ze thuis zat!
Naar aanleiding van dit bericht vertelde mijn man een verhaal over een groep van het blindeninstituut, waar hij vroeger gewoond heeft, die in het openluchtzwembad van Naarden over de bodem van het bad heeft moeten zoeken naar een vermiste klasgenoot. Hoe vreselijk eng dat was! Het bad was inmiddels uitgestorven, het werd later en later en bovendien ging het onweren en regenen. Heel onheilspellend allemaal. Ze zwommen op een rij al voelend (blinden, hè) over de bodem en je hoopte vurig, dat jij niet degene zou zijn die hem zou vinden.
Dat gebeurde ook niemand, want die knul had geen zin meer gehad en was met z’n stokje teruggelopen naar het instituut zonder iets te zeggen. Omdat het een figuur was die last had van epilepsie was er extra paniek. Eigenwijs en onnadenkend was ie dus ook. En nog es blind bovendien. Wat je niet allemaal kunt mankeren. Maar hij heeft ’t een poosje iets minder leuk gehad op school……