 |
Vorig jaar schreef ik over mijn tuinplannen. Hoe ik de tuin leeg zou halen, de planten die ik wilde houden op de voor hen ideale plaats zou zetten, alles zou snoeien op het juiste moment en niet, zoals tot dan toe, te hooi en te gras zoals het me uitkwam. Alles tuintechnisch helemaal verantwoord.
Nou, daar is niks van gekomen. Het bleef het best wel aardige, maar ongeregelde zooitje. Tot vandaag! Want nu is er een tuinman, die niet zoveel heeft met de koningin, bezig. Hij heeft niet alleen de boel leeg gemaakt, zoals ik van plan was, maar niet heb gedaan, maar is ook bezig het vloertje te leggen voor het door mij zo zeer gewenste tuinkasje, dat binnenkort wordt geleverd! Ik ben helemaal blij en onder de pannen. Nou ja, onder glas dan.
Ik surf me gek over het internet om informatie binnen te halen van mensen, die al jaren zo’n kas hebben en mij kunnen behoeden voor beginnersfouten. Ik heb in mijn werk vroeger wel te maken gehad met kassen, omdat ik, als de tuindocente met vakantie was, altijd water mocht geven daar in en ik heb ook wel eens geholpen als er plantjes moesten worden verspeend, maar ervaren ben ik dus helemaal niet.
Ik ben meer een theorietuinier. Heb veel boeken, weet best veel namen van planten, maar een droogzwemmer ben ik. Daar gaat dus verandering in komen. Om te beginnen heb ik afgelopen zaterdag weer zes bakken geraniums langs het huis gehangen. The Swiss Connection, zullen we maar zeggen. Maar geraniums zijn van gewapend beton dus daar hoef je niet zoveel tuinkunsten voor uit te halen. Mijn zelfgekweekte tomaten zullen echter niet te versmaden zijn! Wacht maar af……