Als je haar maar goed zit!

kapsalon

Het was weer eens hevig nodig, dat mijn haren werden gesnoeid. Als jong persoon kun je nog wel eens wat laten wapperen aan haar, maar er komt een tijd, dat je om je aanzien nog enigszins die naam te laten verdienen, op tijd naar de kapper moet. Kijk maar in het bejaardenhuis: keurige hoofdjes allemaal. Ik ga altijd zonder afspraak en soms zit het mee en soms zit het tegen. Vanmorgen een uur wachten dus zat het “gemiddeld” mee. Nou vind ik het doorgaans niet ongezellig, dat wachten, want er is koffie, wat te lezen en veel te zien.

Ik heb al heel wat kunst afgekeken van de kapsters, waardoor ik in staat ben om mijn ega min of meer vakkundig van zijn teveel aan haar af te helpen. Het valt niet op, dat het huisvlijt is. Nou heeft hij heel gemakkelijk haar met een slag erin, zodat een uit de hand gelopen knipje wel verdwijnt in een lief krulletje. Bovendien zegt hij, dat wij er tegenaan moeten kijken en niet hij. Een van zijn blindenmopjes.

Als ik de moderne prijslijst bekijk hebben we al heel wat geld uitgespaard. Bovendien heeft mijn salon “De hippe knip” geen sluitingsuren, zodat we rustig om twaalf uur ’s nachts kunnen besluiten, dat zijn haar toch wel érg artistiek zit, om er vervolgens iets aan doen. En dat doe ik dus allemaal óp als ik zit te wachten bij mijn kapsalon.

De zaak is al een paar maal veranderd van naam, er zijn al heel wat verbouwingen geweest, ook aan zwangere kapsters. De dames en de heren hadden eerst verschillende deuren, de heren ook een apart herenkniphok, maar tegenwoordig is het één grote gezellige huiskamer met wel ’n beetje veel spiegels, maar met een speelgoedhoek voor de kinderen (ga nóóit op woensdagmiddag naar de kapper!), televisie, koffie en de heren en dames zitten gewoon door elkaar. Gezellig, gezellig.Voor heren die nog ouderwets naar de barbier willen is er nog een “hygiënische herenkapper”, salon Gérard, bij ons op het pleintje en die heeft ook nog veel te doen.

Mijn knipster vanmorgen was een pas-afgestudeerde. Dat kon je zien aan hoe ze haar gloednieuwe koffertje met kammen en borstels met zich meedroeg, doordat ze nog zo erg jong was, het feit dat ze me niet van álles probeerde aan te prijzen en de hoofdmassage die ze gaf toen mijn haar werd gewassen. Met een hele uitleg erbij over de doorbloeding van de hoofdhuid en zo. Daar is ze vast op gepromoveerd. Het voelde heel liefdevol en ze heeft me net zo liefdevol geknipt, zonder geprietpraat over het weer en de vakantie. Een aanwinst voor het kappersgilde, deze van natúre blonde Tinkerbell. Een liefje!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)