Ach, en nou zijn ze allebéi dood. Ik zag vanavond de Villa Felderhof-uitzending, die werd herhaald vanwege de dood van Majoor Bosshardt. Wéér herhaald, want dat gebeurde ook toen Herman van het Hilton was gesprongen.
En wéér trof het me, terwijl ik de uitzending nu toch al drie keer heb gezien, hoe ongelooflijk liéf die twee mensen voor elkaar waren. Zij stopte hem lekker in nadat ze ‘m voor het slapen gaan nog even ’n stukje had voorgelezen en ze deed hem in bad alsof ie ’n kind was. En hij was zó voorzichtig met haar en begeleidde alle wankele stapjes die ze deed. Heel schattig.
Maar toch ben ik ervan overtuigd, als het allemaal zo uitgekomen is zoals ze het geloofde, dat ze dan, boven aangekomen, Herman bestraffend zal toespreken. : “Nee, jongen, dat had je zó niet mogen doen! Daar hebben te veel mensen verdriet van gehad. Je hebt weer eens alleen aan jezelf gedacht en dat is niet aardig”. Waarop Herman misschien wel zal zeggen:”Ja maar, Alida, ik moest er toch zijn om voor jou de poort open te doen en je een beetje de trappen op te helpen?”. Ja echt, ik hoop dat het zo gegaan is……..
Cockie
juni 26, 2007 at 7:17amIk hoop het ook. (Mooie foto en stukje! Ik heb ook gekeken en weer genoten van Villa F.)
Tat
juni 26, 2007 at 9:30amWat heb je er een mooi stukje van gemaakt. Ik zie het helemaal voor me, het scenario klopt precies… Prachtig!!
Hansje
juni 26, 2007 at 8:23pmZe zullen elkaar in elk geval regelmatig opzoeken, waar ze nu ook zijn…
Sophie de Vries
juni 27, 2007 at 9:05amWat een mooi foto is dat toch van Majoor Bosshardt en Herman Brood. Je hebt het er weer zeer toepasselijk bijgeschreven Els, het ontroerde me.
inge
juni 29, 2007 at 12:31pmik ook. het was een prachtige uitzending idd en een supermooie foto van twee zo verschillende mensen, zo dicht bij elkaar…