Groene stroomversnelling……

We zagen zaterdagavond ’n Engels programma over een gepensioneerde generaal van middelbare leeftijd, want je kunt er lekker vroeg uit in ’t leger, die selfsupporting “groen” wilde gaan leven. Op zich een goed plan. Het programma heette “It ’s not easy to be green” (Kermit!) en dat was ook zo. De familie: man, vrouw, zoon en dochter, beiden volwassen, verkocht hun zeer comfortabele huis en trok naar Cornwall, waar hen een groot boerderijachtig huis met vele gebreken en veel land eromheen wachtte.

De generaal wilde zijn eigen elektriciteit gaan opwekken door middel van een zelf te bouwen waterrad in een ter plekke aanwezig watervalletje, met zonnepanelen en ’n paar windmolens. Het verbouwen van het voedsel was een klusje voor mevrouw. Wat had die man een geluk, zeg, dat iedereen enthousiast was en dat het nog lekker weer was toen ze begonnen, want het waren allemaal megaprojecten. Ze hadden veel hulp, dat moet gezegd en de luidruchtige generaal was dan wel “ex”, maar regelen kon ie. ’t Was een compleet militaire operatie.

Na verloop van tijd liep het financieel niet helemaal naar wens, want het dak van het huis stond op instorten en moest in zijn geheel vervangen en alleen dat was al vijftigduizend pond. De milieudeskundigen stonden hen ook bij met raad en iets minder daad. Zo gingen ze ook regen-en drinkwater scheiden qua gebruik. En kijk, dát heb ik nou altijd zo’n prima idee gevonden, waar veel te weinig gebruik van wordt gemaakt.

Wat hadden we bijvoorbeeld gisteren niet ’n geld kunnen verdienen! In deze omgeving viel “maar” zo’n 20 mm regen en vergeleken bij elders in het land was dat misschien drie keer de wc doorspoelen geweest, maar toch.

Bij diverse webloggers las ik trouwens, dat ze zo hadden genoten van hun regenzondag. Er zijn winterse stamppotjes gekookt, iemand had het zelfs over “slowfood” zoals heerlijk ruikend draadjesvlees, er is overal gerommeld in huis, er is geklust, er is gelezen en geluierd op de bank. En voor ’n keer waren er veel mensen, die het niet zo erg vonden al die regen. Ook weer niet iedereen, dat weet ik, maar we hadden met z’n allen van tevoren de bui al zien hangen: één hele grote. Een stevige wind langs de kust voor de liefhebbers. Daar stel je je dan op in.

We zagen zeiknatte voetballers bij Studio Sport, maar ja, dat is het risico van dat goedbetaalde vak. En dan kunnen die lui weer eens zien hoe tróuw supporters eigenlijk zijn! De enigen, die waarschijnlijk knarsetandend op de tribune hebben gezeten zijn de terreinknechten, die alle kapot getrapte velden weer mogen repareren.

Nou ja, mensen, het is weer droog. En voorlopig spoelen we ons plasje nog maar ’n poosje weg met zuiver dus duur drinkwater. Eerst de prioriteit: Fortis en ABN redden……