* Vanavond was ik te laat met het aanzetten van de televisie om nog mee te kunnen doen met het Groot Dictee der Nederlandse Taal. De eerste zin van het dictee was al voorbij. Ik dacht: “Alles of niks” dus liet het voor wat het was, maar ben wel blijven kijken naar het programma. Het was een Belgisch feestje vanavond.
Dat is het bijna elk jaar, maar deze keer wel héél erg. Want je moest ook nog een katholieke opvoeding hebben genoten om al de woorden, die Kristien Hemmerechts, de Vlaamse schrijfster, in haar dictee had gestopt, te kennen of op z’n minst te begrijpen. Ze vertelde trouwens aan Philip Freriks hoe ze aan die moeilijke woorden was gekomen en die had ze van het internet gehaald. Ja, zo kan ik het ook, zeg!
Het was ook een raar verhaal. Met lowbudgetkloosters en een benedictijnerabt met gebronsde armen. Het gemiddelde aantal fouten was zoiets als 37 voor de Nederlanders, voor de Belgen uiteraard lager. Ik heb wel es gedacht: “Met al die troubles daar moet Vlaanderen maar bij Nederland en de rest qua taal maar bij Duitsland en Frankrijk”. Maar nee, wij krijgen dan hier ook een taalstrijd en dat moeten we niet hebben. Ondertussen ben ik wel zó blij, dat ik niet mee heb gedaan.Dat was echt niks geworden en dan had ik weer niet geslapen vannacht…….
Irene
december 19, 2008 at 6:42pmHee, dat is niet eerlijk zeg, allemaal katholieke termen. Ik heb ook een tijdje gedacht laat die Vlamingen maar bij ons komen als ze straks worden opgesplitst (en het is net weer acuut: Leterme heeft zojjuist het ontslag van zijn kabinet weer eens aangeboden), maar als zij zo valsspelen denk ik daar niet meer zo makkelijk over. Eerst ontkerkelijken en dan praten we verder.