 |
Onze kleinzoon van zes vertelde aan z’n moeder, dat ie iets heel raars had in z’n hoofd. Het kwam steeds maar terug en hij kwam er maar niet van af. Hij vond het maar gek. Zijn moeder verwachtte, dat ze adequate geestelijke bijstand zou moeten verlenen. Je weet maar nooit hoe zo’n kind dingen beleeft, nietwaar? Zo rond Apeldoorn steken allerlei therapeuten sowieso al als paddestoelen hun koppies omhoog. De krant staat er vol mee. Dus ze vroeg natuurlijk wat er dan was. “Nou”, zei Joost “ik hoor in mijn oren steeds maar : “drie halen, twee betalen! En ik weet niet wat dat is.”
Dat viel op zich dus mee. We weten niet in welke reclame dat voorkomt, want daar heeft ie het vandaan natuurlijk. Hij leest al best goed, dus kan hij het ook wel van een foldertje van de slager hebben. Hoewel die waarschijnlijk liever heeft, dat het bij de boodschappende moeder in haar hoofd blijft hangen, dat de hamburgers zo voordelig zijn.
Maar de lieverd weet nu wel wat het betekent, want dat heeft z’n mams hem even uitgelegd. Stukje consumentenopvoeding. Ik zag laatst in een reclamefolder, dat ze het omgedraaid hadden. Twee halen, drie betalen. Foutje, maar dat snapt een kind. Daar hoef je Apeldoorn niet voor te bellen…..