Thuiskomen…..

…..is eigenlijk net zo leuk als weggaan. Je komt tot de ontdekking, dat je familie blij is dat je er weer bent. Ze vinden ons zonder maand Australië ook aardig, hoor, maar op Schiphol kregen we een geweldige ontvangst en dat was leuk. Oudste zoon en  jongste dochter met haar jongens stonden op ons te wachten en dat was geweldig! Joris Linssen had onze begroeting beslist uitgezonden! En toen in onze eigen auto weer naar huis. Lekker druk op de weg, we waren weer helemaal thuis, hoor. In de buurt waar we waren in Queensland was dat een stuk minder. In de steden daar is het natuurlijk wel drukker, maar in het retirementbuurtje waar we waren, rijdt iedereen op z’n gemak.

We zijn nu alweer een paar dagen thuis en de koffers zijn uitgepakt, de zomerkleren voorlopig opgeborgen tot ónze zomer er weer aankomt, en dan ga je je huis vergelijken met waar je geweest bent. Dat heb ik altijd wel na een vakantie. Vooral als we in Engeland zijn geweest, maar ook Australië geeft inspiratie, hoor! We waren natuurlijk niet in de meest armlastige buurt. Ruime huizen, voorzien van alle gemakken, garages en prachtige tuinen. Dat is hier allemaal anders natuurlijk. De ruimte die mijn neef in Melbourne om zijn grote huis heeft is hier maar voor enkele mensen weggelegd. Maar er zijn toch ideetjes, die hier best met een beetje schuiven te realiseren zijn.

Neef heeft bijvoorbeeld een ‘eiland’ in zijn keuken. Dat is zo’n gezellig ding, zeg! Ik wil er wel een. Het mag een eilandje zijn, hoor. Ik ben best bescheiden. Hij heeft Texel en ik ben tevreden met Rottummeroog. Maar dan moet er wel wat gebeuren in de keuken natuurlijk. Het heeft helemaal geen haast, hoor. Maar het idee, hè, het idee….. Verder willen we een andere koelkast met een vriezer. We hebben nu een oude koelkast met vriezer in de schuur staan en voor elk diepvriesproductje moet je naar de schuur. Dat is lastig en bovendien is het ding niet zo zuinig. Dat is de koelkast in onze keuken ook niet dus vandaar. “Toon” vertelt ons precies wat die dingen gebruiken!

De voortuin heeft ook een update nodig. Die lijkt nu op een gemeenteplantsoen, waar niet zoveel aan gedaan wordt. Onze tuinman doet wel z’n best, hoor, maar hij wil ook graag renoveren.   Dat ik dat nu ook wel wil komt mede door die mooie tuinen die we gezien hebben. In het retirementdorp waar we waren hebben ze d’r mannetjes voor, die elke week komen maaien en zo. Je ziet de bewoners wel eens iets bijknippen en water geven moet natuurlijk ook, want de warmte is voor een tuin ook vaak een probleem. Maar groeien wil het daar wel. Heel andere planten dan hier natuurlijk en veel rozen.

En dan de vogels! We hebben zeer lawaaiige gezien en gehoord, met de prachtigste kleuren! In de tuin van mijn zus komen de magpies, een soort eksters, elke morgen een hapje eten. Niet teveel, want ze moeten ook insecten vangen. De krekels maken ook heel wat lawaai ’s avonds en grote kikkers! Ook lawaaischoppers. De partner van mijn zus ging ’s avonds met een lantaarn de tuin in om ze te vangen, want als ze je bijten kun je er erg ziek van worden. Op advies van de Australische dierenbescherming  moet je ze dan in een plastic zak doen en in de diepvries stoppen. Dan gaan ze op de meest diervriendelijke manier het hoekje om. Ik vond het maar enge beesten. Overdag hoorde of zag je ze niet. Dan is ons kikkerlandje toch wat vriendelijker. (Waarom wij zo heten? Ik hoor nooit kikkers! Maar dat ligt vrijwel zeker aan mij.)

Maar zo is ons dagelijks leven weer in de vorm aan het schudden. De jetlag is wel verdwenen. Ik was weer ouderwets laat gisteravond. Het komt weer helemaal goed…..

IMG_0287-001

4 reacties op “Thuiskomen…..

  1. Irene

    februari 22, 2014 at 10:55am

    In Australie is toch eigenlijk bijna elke diersoort extreem giftig of heeft te grote tanden of lijkt knuffelig maar heeft een chagrijnig karakter. Koala’s kangaroes haaien spinnen vliegen, ik noem maar wat 😉

  2. Els

    februari 22, 2014 at 2:01pm

    “Ik noem maar wat….”, zegt ze. Als we dat vantevoren geweten hadden, brrrrr…..( ha, ha!)

  3. Els

    maart 3, 2014 at 12:31pm

    Een eindredacteur zou handig zijn. Vier keer ‘hoor’ valt nog mee, hoor! Je wilt niet weten hoe vaak ik het weghaal. Ik schrijf zoals ik praat, denk ik. En dan te bedenken, dát lezers niks van mij horen……Maar toch bedankt, ho…..sorry!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)