We gingen gisteren even wat boodschappen doen, mijn zoon en ik, en we namen ieder een mondkapje mee. We wisten niet wat de supermarkt van onze keuze had besloten ten aanzien van hun indoor handelsverkeer. Je zal als klant toch geweigerd worden bij de voordeur! We hadden ons dus goed voorbereid.
Nou, niks aan de hand, hoor. Het personeel liep er in ieder geval onbekapt bij en we zagen wel, dat heel veel klanten zich toch van een mond/neusbedekking hadden voorzien. Dat deden wij toen ook maar.
Maar het is achter mijn oren nogal druk. Ik heb hoorapparaatjes, wel klein, maar toch, een bril wel lichtgewicht maar met pootjes die ook achter mijn oren moeten, dus het begon er al mee, dat ik een gehoording bijna verloor. Ik stopte die dus maar in mijn jaszak. En mijn bril begon te beslaan! Mist!
Nou had ik mijn adem in kunnen houden natuurlijk, maar de gevolgen daarvan zijn niet te voorspellen of eigenlijk wel. De IC van het Gelre Ziekenhuis. Ik zette mijn bril dus maar af. Mijn zoon, die ook brildragend is, had er ook wat last van, maar die heeft een ander model bril en een jeugdige ademhaling.
We maakten dus snel onze ronde door de supermarkt, waar de mensen doordat ze een mondkapje op hadden minder afstand hielden, was mijn idee. Maar ja, ik was slechterziend en halfhorend, dus dat kan ik me wel verbeeld hebben. Maar ik was blij weer buiten te zijn. Kapje af en bril op. Terug naar normaal. Voor mij dan.
Ik moet maar oefenen met dat mondkapje. Op internet stond al een tip, dat je je bril even moet behandelen met wat afwasmiddel. Dan beslaat ie niet meer. Niet in de vaatwasser. Nee jôh, zo mistig ben ik nou ook weer niet…..
