Sprookje……

Mijn kleinzoon van 5 weet alles van computerspelletjes. En ik weet er niks van. Van de week zijn we er eens even voor gaan zitten om dat verschil in kennis op te heffen. Hij heeft me uitgelegd wie Keizer Cusco was, verteld over de jungle waar hij in dat spel doorheen moet en de rivieren die hij moet oversteken. Die rivieren hebben geen naam, maar heten rivier 1, rivier 2 en zo verder tot 4. Hij heeft het over “levels” en zo. Het is een gevaarlijk spel, als ik het zo bekijk, en soms moet je weer helemaal overnieuw beginnen, omdat je dood gaat als je niet snel genoeg bent of iets verkeerds doet.

Hij kan er boeiend over vertellen en snappen doe ik het niet. Je moet het in actie zien, denk ik. Ik vind mijn kleinzoon veel boeiender, zoals hij met een ernstig gezichtje en zijn mooie blauwe ogen wijd open over zijn avonturen in de jungle vertelt. Hij slist een klein beetje en ik kan hem wel opvreten dan!

Hij mag van zijn moeder maar een beperkt gebruik maken van de computer en hij zou best langer willen. Maar grappig, ergens weet hij zelf wel, dat gewoon buitenspelen ook verstandig is en dat zijn moeder gelijk heeft, want het zijn best enge verhalen. Je gaat een paar keer per dag dood, als je niet uitkijkt! En dan te bedenken, dat ik Roodkapje met die wolf en Sneeuwwitje met die verderfelijke stiefmoeder al te eng vond voor mijn kinderen, toen ze 5 waren……..