Maureen, een van onze nieuwe Australische kennissen, heeft nog maar pas een computer en is daar fanatiek mee in de weer. Ze mailt haar dochter in Amerika, verdere familie en nu ook naar ons. Veel verstand heeft ze er nog niet van, noemde het ding in het begin met overgave BB (oftewel Bloody Bastard), maar nu lukt het en is ze heel enthousiast. Een beetje té enthousiast, zegt ze zelf, want ze brengt hele dagen ( en soms ook nachten) achter de computer door. Nou, zo ken ik er nog wel meer en ik zal ze niet noemen. Ze vergeet de tijd en mailde ons wat dat betreft een mooi verhaal.
Nadat ze een paar uur bezig was geweest met haar computer, rook ze iets branderigs. Onervaren als ze was, dacht ze dat het de computer was, die oververhit was geraakt,en zette het ding dus haastig uit. Ze ging naar de keuken om iets te drinken te maken en ontdekte daar, dat ze een behoorlijk lange tijd geleden een paar eieren te koken had gezet, die inmiddels drooggekookt en geëxplodeerd waren. De hele keuken en de ramen zaten onder de smurrie en de smell was horrible, zoals ze schreef.
Geen oververhitte computer, maar een oververhitte gebruikster van de computer. “I am cured”, zegt ze. Ze gaat paal en perk stellen aan de uren achter de computer. Met behulp van een kookwekker. Die had ze ook voor de eieren kunnen gebruiken natuurlijk!