 |
Hoewel we niet meer zo op de hoogte zijn van basisschoolvakanties blijkt uit alles, dat morgen de kinderen weer naar school moeten. Er hangen overal spandoeken over de weg, die de automobilisten er op attent moeten maken, dat ze hun zomerse rijstijl weer moeten aanpassen omdat “de scholen weer begonnen zijn”. Er zijn weer drommen niet uitkijkende brugpiepers en aanverwant ander klein volk op de weg.Iedereen hier in de buurt is weer terug van vakantie en de kinderen, die hier spelen, lijken zich bewust van hun laatste vrije dag. Ze zijn druk. ’t Is mooi weer ook nog.
Ik had vroeger altijd een beetje een dubbel gevoel, als iedereen weer naar school moest. Aan een kant wel lekker, alles weer geregeld en dagelijks een paar uur waarin je weer eens wat anders kon doen, dat nodig moest gebeuren en met liefde al die tijd was uitgesteld, maar aan de andere kant dat gezellige “we zien wel”- sfeertje wat betreft eten, slapen, opstaan en het huishouden in het algemeen, dat weer plaats moest maken voor structuur. En het gevoel, dat de zomer voorbij was, ook al was het nog het mooiste weer van de wereld. Net of je daar geen recht meer op had. Het echte vakantiegevoel kwam ook niet meer terug. Het is een mooie maar rare periode, die nazomer.
In de tuin loopt de boel ook een pietsie uit de hand, hij is rotzooierig. Moet je nou die Oost-Indische Kers, die woekert als een gek, maar nog mooie bloemen heeft er al uithalen? Ik hou erg van goudsbloemen maar ze staan nu echt óveral. Het onkruid tiert nog welig en zorgt er duidelijk voor, dat ik volgend jaar wéér veel onkruid zal hebben. Er moet nodig eens gesnoeid, want de struiken zijn deze zomer met al dat water en de warmte wel erg enthousiast aan de gang geweest. De asters komen er ook alweer aan, de ultieme aankondiging van herfst. De heide bloeit trouwens overal práchtig dit jaar!
Cockie is ook al poëtisch aan het nazomeren. It doesn’t make me cry, maar net als zij heb ik ook wel moeite met die bolchrysanten vanwege het ons opgedrongen herfstgevoel. Dat maken we zelf wel uit. Rob van Eigen Huis in Puin was gisteren ook al zo commercieel aan het goochelen met bolchrysanten. Met de mededeling, dat je ze maar moest beschouwen als een bos bloemen, als ze uitgebloeid zijn: wegmieteren. Jij mag de stervensbegeleiding doen.( Waarom kijk ik nog naar dat programma?)
Nou ja, back to business, als je dat al niet was. Geen depressie, want het duurt nog even voordat de blaadjes gaan vallen. Tegen die tijd zien we wel weer.