Babyboom…..

feestgedruis....

Onze oudste kleinzoon, die eigenlijk vandaag jarig is, vierde zaterdag zijn vierde verjaardag. Z’n ouders hadden er veel werk van gemaakt. Slingers, taart, muziek en heel veel visite. Daar hebben ze gelukkig ook de ruimte voor in hun grote huis en dat was maar goed ook, want het was druk. De jarige was helemaal jarig ook al was het zijn dag nog niet.

Toen we bij hun huis aankwamen stond de straat al vol geparkeerde auto’s. Allemaal met zitjes achterin. Ze hebben veel vrienden en familie van dezelfde leeftijd, van wie de meesten met kleine kinderen. Dat grut speelde allemaal in de serre, waar het speelgoed staat en het had wel iets weg van een crèche. Ze amuseerden zich uitstekend.

Onderwijl wijdden de jonge ouders zich aan hap en drank en wisselden ervaringen uit, want er werd natuurlijk over de kinderen gesproken! Het aantal tuitbekertjes gevuld met Roosvicée was niet te tellen en er zal zich ongetwijfeld wel eens een kind vergrepen hebben aan het verkeerde bekertje. De moeders zaten er niet mee. “Vogelgriep is erger”, zag je ze denken.

Ik zit dat dan allemaal aan te kijken met oma-ogen en te beluisteren met oma-oren, want er is veel veranderd, hoor, in vergelijking met toen wij kleine kinderen hadden. Veel ten goede ook.(Voelt u de fijne nuance?). Wat ik bijvoorbeeld heel leuk vind is de manier waarop de vaders, die op deze zaterdag natuurlijk allemaal present waren, zich met hetzelfde gemak als hun partners bemoeien met de werkzaamheden rond hun kinderen.

Regelmatig wordt er zo’n kind van de grond opgepakt en besnuffeld om vast te stellen of de verwachte uitscheiding al heeft plaats gevonden. Zo ja, dan wordt er verschoond. Wie snuffelt verschoont. Geen discussie over. Verder plunderen de kleintjes de chipsschaal gewoon, terwijl ik dan denk: “nou…ik weet wel iets gezonders!”. Zég ik niet, hoor! Ik gedraag me. Het is leuk volk en ik kijk mijn ogen uit.

Maar weet je, ik mag ook weer naar huis! Mijn rustige huis. De twee vrijgezellen-ooms waren ook mee naar de jarige en die zeggen na zo’n happening wel eens: “Zo, ik weet weer, waarom….”. Met hoeveel korrels zout je dat moet nemen, weet ik natuurlijk ook niet, maar ik begrijp ze op zo’n moment uitstékend……!

1 reactie op “Babyboom…..

  1. Vrijgezel

    januari 28, 2004 at 12:01am

    Toen ik 7 jaar was besloot ik dat ik nooit kinderen wilde hebben. Het is nu bijna 40 jaren laten en ik heb geen kinderen. Omdat ik helemaal niet geschikt ben voor relaties is dat maar goed ook!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)