Banden plakken……

Nadat we vrijdag al een reünie bezochten van ons werk, hadden we er dit weekeinde nog een van onze familie! Onze nog enige volbloed tante werd tachtig jaar en haar grootste verjaarswens was om al haar neven en nichten bij elkaar te zien. We hadden met z’n allen afgesproken in een hotel op de Veluwe.

Niet iedereen was er, maar tante mocht niet mopperen over het aantal nazaten, dat gekomen was. Die het trouwens ook heel bijzonder vonden om elkáár tegen te komen, want er mag dan een bloedband zijn, de herinneringen waren behoorlijk vervaagd. Bij mij zeker. Ik wist namen, maar wie er na al die jaren bijhoorde? Geen idee.

Dat moest dus een hernieuwde kennismaking uitwijzen. Van de inmiddels aangetrouwde familieleden wist ik helemaal weinig . We blijken een Oostenrijkse neef te hebben! Bij binnenkomst zag ik een neef, van wie ik zág dat het m’n neef was, omdat het precies mijn oom was toen ik dié voor het laatst zag, zeker vijfenveertig jaar geleden Maar welke van de neven was de vraag!

Het was daarom geweldig, dat diezelfde neef een groot boek bij zich had, waarin hij foto’s van de familie had verzameld. Bij het zien daarvan kwamen locaties, gebeurtenissen, vakanties, feestjes, trouwerijen en data weer bovendrijven. Verhalen werden completer, doordat de één zich dit herinnerde en de ander dát! Ik heb ook vergeelde foto’s gezien van voorouders in statige pakken en hooggesloten jurken. Uit de tijd, dat het nog iets heel bijzonders was om op de foto te gaan! Kun je je met onze digitaaltjes niet meer voorstellen!

We hebben heerlijk gegeten met elkaar totdat de familie uiteen werd gereten, omdat er televisie gekeken moest worden. Jawel, Nederland-Tsjechië. Met het bekende resultaat, waar we het maar niet meer over zullen hebben! Het verdriet is uitgebreid weggespoeld en er heeft een deskundige nabespreking plaatsgevonden. We hebben een verstandige familie. En trouwens wat moet je anders?

Niet iedereen, maar wel velen zijn blijven overnachten in het hotel, zodat we vanmorgen nog gezellig met elkaar konden ontbijten. Een leuke manier om je zondag te beginnen en de reünie te besluiten. Wanneer we elkaar wéér zullen zien, dat is niet bekend, maar er zijn adressen en vooral email-adressen uitgewisseld, hoewel er ook computerloze familieleden bleken te bestaan!

Ondanks, dat we heel veel leuke “nieuwe” mensen hebben ontmoet, van wie we het bestaan wisten, maar niets van hun bestaan, voelde alles heel vertrouwd. Dan moet het toch wel waar zijn, dat van die genen……..!