Geen water- en examenvrees……

Nee, het is nog geen Havo of zo, we beginnen maar eenvoudig met zwemdiploma A. Want we waren vanmorgen getuige van de zwemprestaties van onze op een na jongste kleinzoon. Van de jongste zal het trouwens ook wel niet zo lang meer duren en dan hebben we vier gediplomeerde zwemkunstenaars en dat is mooi.

Ook ’n hele opluchting voor de diverse ouders. Dat niet alleen omdat de kinderen zich kunnen redden als ze in het water belanden, waar alles natuurlijk om begonnen is, maar ook vanwege het stoppen van die eindeloze reeks ritjes van en naar het zwembad voor de zwemlessen en dat op de meest ongelukkige tijden soms.

Er heerste vanmorgen dan ook een opperbeste stemming in zwembad Malkander, waar e.e.a. plaatsvond. Maar liefst 50 van die hummels van een jaar of 5, 6, al dan niet hartstikke zenuwachtig vanwege de proeve van bekwaamheid die ze moesten afleggen. Die hummel van ons was trouwens super relaxed, moet ik zeggen, die maakt zich niet druk om ’n examen. Moet ie er maar in zien te houden, kan hij nog een hoop plezier van hebben in z’n leven.

Het was trópisch warm in het zwemparadijs. Prima voor die kindjes, maar voor het aangeklede publiek wel iets te veel van het goede. Maar dat heb je er natuurlijk voor over. Het badpersoneel maakte er een mooie show van met z’n allen, erg leuk. Er was een clown, die uiteraard te water raakte, wat dacht je? Er waren ballonnen, muziek en jazeker, er werd ook nog afgezwommen. De kinderen deden het allemaal geweldig. Ik heb maar één wenend jongetje gezien, dat het niet meer zag zitten. Maar de clown bracht hem met een grapje weer in de goede baan en hij heeft het hele programma keurig afgewerkt, Zo’n paar tranen kunnen er nog wel bij in al dat water. Ze zijn allemaal geslaagd.

Toen nog een zwemwedstrijd van vaders en ’n enkele moeder tegen het personeel. Allemaal van die machovaders, die er op gerekend hadden. Nou en toen liepen de kandidaatjes hand in hand nog een rondje om het bassin om zich te laten toejuichen, onder de klanken van het schone lied: “Opa, oma, ik heb m’n diploma!”, de rest heb ik niet verstaan, maar die zin viel me vanzelfsprekend op vanwege het mooie rijm, en toen was het feest gedaan. En had sportman Joost alleen maar vréselijke honger, zoals hij zei. Nou, daar was gelukkig op gerekend……..

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)