Trafestiviteit……

Vanavond was ik weer eens in het Apeldoorns theater Orpheus. Mijn dochter nodigde me uit (ze had tot haar verrassing twee kaarten verdiend met collecteren voor het Reumafonds) om mee te gaan naar ’n musical. “La Cage aux Folles” heette die, is gebaseerd op ’n gelijknamig toneelstuk van Jean Poiret, waar ik ook nog nooit van gehoord had. Ik herinner me achteraf wel, dat ik op tv een promofilmpje heb gezien, maar de titel was me verder totaal onbekend.

Het verhaal speelt zich af in de wereld van travestieten met de glitter en glamour die daar bij hoort. Daar moet je even aan wennen, ik tenminste wel, hoor. Dat is trouwens snel over. Dan kun je je alleen nog maar verbazen over het feit, dat er mannen zijn, die nog vrouwelijker zijn dan vrouwen. Die maken er tenminste wat van, van dat vrouwzijn. Kunnen wij nog het een en ander van leren, dames!

De show, die neergezet werd, was zonder meer geweldig. Wat hebben we een vaklui in Nederland! Een goed orkest, perfect zingende cast, die er ook dansend wat van kan, mooie pakkende muziek en aan veren en boa’s natuurlijk geen gebrek! Het Apeldoornse publiek was dan ook na afloop superenthousiast.

We hadden mooie plaatsen ook. Ter verhoging van de sfeer zat in de stoel vlak voor ons een rasechte (hoewel dat woord hier misschien niet helemaal past!) travestiet met een huizenhoog kapsel waar niet overheen te kijken was. Mijn dochter en ik hebben zelfs van stoel moeten wisselen. Ik dacht eerst: “Wat een overdressed mens is dat, zeg!”, onervaren als ik ben in die sector, maar ’t wás er dus een met ’n lange witte glitterjurk en veel sieraden. Een man. Er was zelfs iemand die wist hoe hij heette. Ingehuurd was ie niet, want hij/zij was er met zijn/haar hele familie.

Ik had dus een zeer leerzame avond. En genoten heb ik, hoor! Uit is écht goed voor je…….!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)