Dit wordt een weekje van inpakken, maar nog niet wegwezen. Ik ben een mens van lijstjes maken, dat heb ik m’n hele leven al gehad. Het is gewoon een vorm van gedachten op een rijtje zetten, teneinde niet rond te rennen als een kip zonder kop. Het is dus nodig dat ik dat doe en heeft weinig met vorderende leeftijd te maken, want die noodzaak was er ook al toen ik jong was. Het was toen de enige manier om huishoudelijk een beetje in de pas te blijven.
Het voordeel van vakantielijstjes is, dat je niks vergeet, in ieder geval geen dingen die niet te overkomen zijn. Je schrijft het als je nog niet in de last-minute-rush zit. Maar, morgen over een week gaan we al naar Australië en dat is best gauw. We blijven een maand weg en dat is de langste vakantie, die we ooit hebben gehad.
Dat geeft wat denkwerk i.v.m. administratieve zaken, hoewel de meeste betalingen wel automatisch gaan tegenwoordig, maar we beseften ook ineens, dat de belastingaangifte voor 1 april moet. Nou hebben we daar een hele kiene schoonzoon voor, maar die moet natuurlijk wel de gegevens hebben om zo kien te kunnen zijn!
Ik moet ook de tuin nog even opruimen, want als we terugkomen is die al een stuk minder kaal dan ie nu is en hopelijk heeft dan niet alleen het onkruid z’n best gedaan. Dat mis ik wel als we weg zijn, dat elke dag even kijken wat er nu weer opgekomen is (en wat het ook alweer was!) We hebben maar een kleine tuin, maar er is altijd wel wat te zien. Nou ja: verrassing! Ook leuk.
En ik heb nú al, dat elke keer als ik mijn kleinzoons zie en dat is best vaak, ze alwéér veranderd zijn. Zo gauw groeit dat volkje. Dan is een maand ook lang. Nou vooruit, deze globetrotter gaat nog maar eens kneuterig een wasje regelen, want dat moet ook nog mee volgens mijn lijstje……….