Jodelie, jodelie….!

zwitserse precisie!

Zaterdag gaan we voor twee weken naar Zwitserland. Voor mijn gevoel zijn we net thuis, maar het was al lang geleden afgesproken dus komt het nu eenmaal zo uit. Het is een soort werkvakantie in het pension van vrienden van ons, waar we met de gasten, volwassenen én kinderen, een creatief programma gaan doen, waar van alles inzit. Drama (hoewel ik oprecht hoop, dat het geen drama wordt, maar het heet nou eenmaal zo), handvaardigheid, tekenen en muziek. Dat laatste nemen wij voor onze rekening. Als thema is het werk van Annie M.G.Schmidt gekozen. Voor veel volwassenen pure nostalgie en voor de kinderen waarschijnlijk nieuw, na Kinderen voor Kinderen en de schoolmusicals van Harrie Geelen. Het ligt er een beetje aan hoe oud de kinderen zijn. Maar Jip en Janneke kennen ze zeker, al was het maar van het HEMA-ondergoed.

Er zal ook nog wel tijd overblijven om wat te lopen en buiten te zijn daar, dus het lijkt me leuk. We hebben er nog een zangweek achteraan. Dat hebben we al een paar keer eerder gedaan en dan is het verwonderlijk wat je met een groep mensen, die elkaar nog nooit eerder heeft gezien en waarvan je niet weet wat er voor talent in zit, kunt bereiken in één week. Mensen schrijven gericht in op zo’n activiteit, dus kun je er van uitgaan, dat je gemotiveerde mensen hebt en dat werkt leuk en snel.

We gaan vrijdagnacht pitten bij Lars, want die woont tegenover het Jaarbeursplein in Utrecht, waarvandaan de bus zaterdagmorgen om kwart over acht vertrekt. Hoeven we niet zo vroeg uit Apeldoorn weg en hij heeft z’n huis niet voor niks laten verbouwen. Logeerruimte aanwezig tegenwoordig. Op dit moment ben ik een beetje grieperig, moet dat nog even weg zien te werken voor zaterdag en de zuivere berglucht moet dan de rest maar doen. Jodelie! Tot over twee weken dan maar weer.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)