Eetiek…..

aan tafel!!

Sinds we niet meer een complete verzameling schoolgaande en werkende eters rond de tafel hebben elke dag, zoals dat vroeger wel het geval was, verlopen in ons huis de maaltijden “zoals het uitkomt”. Geen vaste tijden of in ieder geval erg flexibel, zullen we maar zeggen. Ontbijten bijvoorbeeld is iets, dat bij ons alleen in naam bestaat. We zijn geen ontbijters en dat hebben we gemeen met 20% van de Nederlanders las ik in de Volkskrant. Een deel van de mensen eet in de auto of in de trein.

Ik kon, voordat ik naar mijn werk ging vroeger, ’s morgens niks door mijn keel krijgen. Het eerste, dat mijn keelgat passeerde, was de koffie op mijn werkplek, samen met de collega’s het begin van de dag. Gezelliger dan ontbijten. Onze cliënten druppelden binnen en schoven ook nog even aan, hoewel zij wél een ontbijt achter de knopen hadden, want dat staat in een intramurale instelling vanaf half acht keurig voor je klaar. Ja, en dat heb je thuis niet. Dus toch gemakzucht ook, want bij iemand anders en in vakantiesituaties ontbijten we wel. Maar dan lunchen we weer niet, het blijft kwakkelen.

Een warme maaltijd per dag vind ik wel moeten eigenlijk vanwege de vitamientjes en mineraaltjes, hoewel er, zeker in de zomer, ook wel eens een boterhammetje met ’n gebakken ei of ’n patatje tegenaan gaat.In principe hoef je niet zoveel tijd aan koken kwijt te zijn als je daar niet voor in de stemming bent. Veel groente is al schoongemaakt te koop in handige porties, hoewel Bieslog in zijn unieke sperziebonenonderzoek heeft aangetoond hoe duur je dan uit bent.

Ook in Trouw stond, dat ons eetgedrag is veranderd in de loop der jaren en dat is zo, maar niet alleen wát we eten maar ook hóe we eten. Wie at er vroeger met z’n bord op schoot? “Aan táfel !!”, riep mijn moeder als alles dampend klaar stond. Bij ons regisseert de televisie nogal eens: voetbalwedstrijd? Bord op schoot. Journaal zien en nog niet gegeten? Bord op schoot. Dat heeft ook wel iets gezelligs, maar of je bewust eet als je zit te kijken of dat mooie doelpunt nou eens komt en áls het komt verslik je je misschien ook nog. Zo eten is misschien ook nog wel zielig voor degene die gekookt heeft…..

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)