Onder vier ogen hebben we besloten toch maar niet te gaan sparen voor het bionische oog, dat Tonie met zijn onnavolgbare oog voor speciale items opduikelde in een in het oog springend artikel. In tegenstelling tot Frank W.Ockenfels, die pas 39 is en er zo op ’t oog langer plezier van zal kunnen hebben dan mijn blinde oogappel, wil die geen sores aan z’n lijf en al helemaal niet aan z’n kop.
Hij vindt 115.000 dollar ook teveel. In zijn ogen een exorbitant bedrag en dat is het ook. Maar dat er, zoals met zoveel, dat vroeger niet mogelijk was en nu wel, een zeer interessante ontwikkeling gaande is waar het oog van de wereld nog van zal opkijken, dat is wel zeker. Maar niet voor mij, zegt Jouke.
Het proces van het “leren” kijken vindt in je allervroegste levensfase plaats en lees er Oliver Sachs’ boek “De man, die zijn vrouw voor een hoed aanzag” maar op na, dat haal je niet meer in. Afstanden schatten, diepte zien, kleuren zien, dat ontwikkelt zich tegelijkertijd met je hersenen. Ik ben benieuwd of ze dat met dat bionische oog ’n beetje goed kunnen regelen. De man uit het boek was blij, dat ie weer blind was. Wat een rust. Zegt mijn man ook, hij heeft liever bionische oren als er dan toch iets bionisch moet. Daar zijn z’n hersens al helemaal klaar voor!